Zanim znowu zabiję recenzja

To już trzeci tom przygód Rudolfa Heinza i moje trzecie spotkanie z tym bohaterem. Dlatego wiedziałam (mniej więcej) co mnie czeka, ale autor zadziwił mnie pogarszającym się psyche profilera, ale po kolei.
Akcja rozpoczyna się w Warszawie, 10 kwietnia 2010 r. W okolicach Dworca Wschodniego znany piłkarz Jacek Kos rzuca się pod pociąg. W obliczu katastrofy smoleńskiej śmierć piłkarza z polskiej kadry przechodzi bez echa (ale spokojnie o katastrofie nie będzie, chociaż krótko będzie o krzyżu) Dwa tygodnie później do Katowic przybywa Józef Heinz i prosi syna, którego nie widział od 40 lat, żeby pomógł mu wyjaśnić powody tego samobójstwa. Starszy Heinz jest pewien, że jego podopiecznego, ktoś zmusił do popełnienia samobójstwa. Ale kto i dlaczego? I czy w ogóle?
W międzyczasie ze szpitala psychiatrycznego ucieka Inkwizytor. Jest to mega świr, z którym kilka lat temu miał wątpliwą przyjemność bliżej poznać się Rudolf Heinz. Spotkanie było tak przyjemne, że profiler do tej pory budzi się często w nocy zlany potem, bo śnią mu się koszmary związane z tym przemiłym uciekinierem.
Profiler zostaje wysłany na urlop i odsunięty od śledztwa. Wie jednak, że Inkwizytor będzie go szukał, będzie chciał wyrównać z nim rachunki. Mimo iż szczerze nienawidzi ojca (ma powody), Rudolf postanawia przeprowadzić na urlopie drobne dochodzenie. Jednak z biegiem czasu dochodzenie zdecydowanie rozwija się i urasta do sporych rozmiarów, a wątki poboczne (typu martwy Grubas z wypływającym okiem, skrawki ludzkiej skóry w pamiątkowej szkatułce etc) mnożą się i mnożą...a trup ściele wyjątkowo gęsto. Zagłębiając się w prywatne śledztwo, profiler stopniowo odkrywa powiązania z niewyjaśnionymi zabójstwami nastoletnich chłopców. Sprawie nadano kiedyś kryptonim ZZZ. Nazwa nawiązywała do listu, który pozostawił nieuchwytny morderca.
Jak potoczą się losy obu śledztw? Czy uda się je zakończyć? A może jakoś się ze sobą łączą?
Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w książce, do lektury której gorąco zachęcam.
To naprawdę doskonały kryminał mimo iż intryga mogłaby być ciut bardziej wyrafinowana.
Mam nadzieję, że w kolejnym tomie przygód, Heinz będzie prowadził ambitniejsze śledztwo.
Mimo ogromu wad lubię i to nawet bardzo Rudolfa Heinza, a kolejny tom jego przygód to na prawdę świetny kryminał.