Kwestia ceny recenzja

„Przez następne siedemdziesiąt lat, jeśli dobrze pójdzie, pomyślał i roześmiał się głośno. Właśnie stał się nosicielem zero epidemii, która uratuje ludzkość przed nią samą. Musi tylko na siebie uważać.””

Powracają bohaterowie dobrze nam znani z „Bezcennego”: Zofia Lorenz, Karol Boznański i Lisa Tolgfors. Do tego wmieszani w kolejna przewrotną intrygę, której finał może być brzemienny w skutki dla całego świata. Profesorka Zofia Lorenz otrzymuje od nieznajomego naukowca pewną propozycję współpracy, wiążącą się z jej ukochaną dziedziną a jednocześnie znakomicie intratną. Ma szanse uratować ginąca kulturę, co stanowi dla niej wielką zachętę. W dodatku obecnie jej życie prywatne stało się dość zawiłe, gdyż jej mąż Karol, cierpi na zaniki pamięci i absolutnie nikt nie jest w stanie mu pomóc. Nękana wyrzutami sumienia (małymi) dochodzi jednak do porozumienia z przyszłym „pracodawcą” i razem wyruszają w podróż. W trakcie przygody odkrywamy, że na pływającym po oceanie statku istnieje tajne laboratorium, gdzie prowadzone są badania mające wydłużyć życie ludzkie. Tutaj wkraczamy w obszar odwiecznego dążenia człowieka do nieśmiertelności. Moim zdaniem ta historia jest słabsza niż „Bezcenny”, ale tylko w kwestii akcji choć przygotowania do jej napisania są godne podziwu. Jednakże w tej książce nie chodzi tylko o szybkość akcji, intrygę i inne takie podobne – autor porusza tu ponadczasowe kwestie podejmowania wyborów wraz ze wszystkimi konsekwencjami, kwestie zaufania i miłości, ale także inne ważne sprawy takie jak zmiany klimatyczne czy piractwo.

Poza tym książka jest świetna, napisana bardzo dobrym językiem, warta przeczytania choć wakacje się już skończyły:) Jedyne co mi przeszkadzało (tylko czasami jak zagubiłam się w odmętach tej historii) to zbyt szczegółowo napisane życiorysy drugoplanowych bohaterów. Jednak moje serce ukoiły porównania do Adriana Zandberga, którego bardzo lubię i szanuję – w punkt Panie Zygmuncie!

Muszę jeszcze dodać, że słuchowisko „Kwestia ceny” jest genialne. Były takie momenty, że czułam jak fale uderzają o burtę;)