Zagraj mi na drogę recenzja

Lubicie czeski humor?
Ja bardzo, choć do tej pory moje spotkania z czeską literaturą nie były zbyt częste, mam jednak w planach temu zaradzić i nadrobić między innymi dzięki Wydawnictwu Afera ale też podglądając Wasze polecenia zaglądając pod hasztagi #czeskirok #czeskieklimaty czy #literaturaczeska :)

Z czeską pisarką Ivą Prochazkovą spotkałam się po raz pierwszy zaczynając niechronologicznie, bo od trzeciego tomu cyklu kryminalnego z podinspektorem Marianem Holiną. Na szczęście ten brak chronologii nie wpływa na odbiór tej historii, co nie zmienia faktu, że będę chciała przeczytać też wcześniejsze części, a to dlatego, że z ogromną przyjemnością dołączyłam do grona fanów Autorki.

Iva Prochazkova ujęła mnie nie tylko klasycznym podejściem do tematu, a takie czytam z niezmiennie ogromną przyjemnością, ale również "słynnym czeskim humorem", który charakteryzuje podejście do życia tego narodu, ich zachowania i reakcje na otaczającą rzeczywistość.
Ten humor to jednocześnie filozofia życia, na którą niebanalny wpływ ma ich historia.
Kiedyś przeczytałam, że Czesi "szwejkują i wyznają szwejkizm" i takie podejście do życia bardzo mi się podoba.

A na ile stosuje to w swojej powieści Autorka?
Widać, że skupia się na życiu zwyczajnego człowieka, co bardzo przekłada się na postaci, które poznajemy. Autorka stawia duży nacisk na to, by były one dobrze skonstruowane, tak samo jak ich wzajemne relacje czy motywy nimi kierujące. Dla mnie ma to ogromne znaczenie w odbiorze.

Holinę wzywają z urlopu, by poprowadził śledztwo, w które pośrednio zamieszana jest jedna z policjantek z ich wydziału.
Śledztwo wzbudza ogromne zainteresowanie, bo w budynku filharmonii zostaje znalezione ciało Olgi Brandejsovej, światowej sławy klarnecistki.
Krąg osób, które mogły mieć motyw, by zabić jest liczne, a zbrodni dokonano w trakcie przygotowań do koncertu, dlatego Holina musi wgryźć się w środowisko muzyków, ale i członków ekipy technicznej. Plotki, podejrzenia, urazy dawne i obecne, pretensje, ale i miłość, szczególnie ta odrzucona.
Czy motywem mogła być zazdrość? A może zemsta?