Pozorantka recenzja

W moje ręce trafił debiutancki thriller autorki, której książka bardzo mnie zaintrygowała. Dlatego ochoczo wzięłam się za jej czytanie. Czy przepadłam?

Historia jest dosyć ciekawa i ma wielki potencjał, jednak moim zdaniem akcja jest tu tak wolna, a opisy o wiele za długie, że niestety strasznie dłużył mi się czas jaki poświęciłam na lekturę. Pochwalić muszę końcówkę powieści, gdyż tam tempo zdecydowanie przyśpieszyło i spowodowało, że poczułam tak uwielbiany przeze mnie mroczny, tajemniczy klimat.

Główna bohaterka to Florence Darrow, która marzy by zostać sławną pisarką. Okazja nadarza się, gdy przyjmuje ofertę jako asystentka sławnej autorki piszącej jako Maud Dixon. Niktt jej nie zna, gdyż ta ekscentryczna kobieta żyje w całkowitym odosobnieniu. Podczas wycieczki do Maroka dochodzi do katastrofy samochodowej. Florence budzi się w szpitalu a jej pracodawczyni znika bez śladu.

Co się wydarzyło i gdzie podziała się Maud? Co zrobi młoda asystentka i jak wykorzystuje zaistniałą sytuację? Czy uda jej się zaistnieć w światowym rynku wydawniczym?
Poruszone przez panią Alexandrę tematy dają wiele do myślenia. Chęć sławy, wielkie aspiracje, chciwość, konsekwentne dążenie do celu, matactwa i oszustwo to główne cechy Florence.

Do czego jest zdolny człowiek w swych dążeniach do spełnienia marzeń? Jakie granice zdoła przełamać by osiągnąć zamierzony cel? Czy ja zrobiłabym coś takiego, gdybym była na miejscu bohaterki. Te pytania opanowały moją głowę po zakończeniu tej pozycji i długo o tym myślałam. Przyznam, że ja nie zachowałabym się tak jak ona. Brakuje mi chyba tej odwagi i konsekwencji w działaniu.

Kreacja postaci zachwyca. Uważam, iż autorka genialnie uchwyciła ich osobowości, siłę, charakter. Styl jakim posługuje się Andrews jest poprawny i przystępny. Wie jak posługiwać się piórem i potrafi stworzyć coś wyjątkowego. Jeżeli popracuje jeszcze nad wzbudzeniem w odbiorcach emocji i zrezygnuje z nużących opisów, to kolejne jej książki będą genialne.

Finalne karty są tak wstrząsające i zaskakujące, że potrzebowałam dłuższej chwili by dojść do siebie. Dlatego zachęcam was do sięgnięcia po tę lekturę i wyrobienia sobie własnego zdania. Sami zadecydujcie czy warto ją czytać.