Zdążyć przed zmrokiem recenzja

Zacznę od tego, że przez miesiąc pastwiłam się nad tą lekturą. Już wcześniej miałam okazję zapoznać się z piórem tej pani, więc długo zbierałam się przed sięgnięciem jej kolejnej książki. Niestety kupiłam w ciemno jej trzy powieści i tak o to męczyłam się nad historią, którą można było skrócić do połowy.

ZWYCZAJNE DZIECIAKI
Troje dzieci bawiąca się w lesie, po czym wychodzi z tego cało, tylko jeden. Mały Adam w stanie głębokiego szoku nie może sobie jednak niczego przypomnieć. Co się stało z Peterem i Jamie? Po latach Adam wstępuje do policji i przy sprawie zamordowanej dziewczynki dawna sprawa ponownie do niego powraca.

NIEZWYKŁA DZIEWCZYNKA
Na wykopaliskach zostają odnalezione zwłoki dziewczynki. Szybko okazuje się, że dziecko ma siostrę bliźniaczkę, zaś relacje między ojcem a córkami są napięte. Nagle wypływa szczegół, łączący ze sprawą zaginięcia przyjaciół detektywa Ryana, jednak ten nie zamierza rezygnować ze śledztwa. Zrobi wszystko, aby poznać prawdę, nawet kosztem jego zawodowej kariery. 

Wkurzał mnie detektyw Ryan. Arogancki, tępy laluś, przekonany o swojej niezwykłości. Zwykły mięczak, do tego nieziemsko ograniczony. I nie, nie dałam się nabrać, tak jak ten pajac. I same jego słowa, że każdy czytelnik jest taki niedorozwinięty jak on ogarnia mnie furią! Nie byłam zdziwiona w przeciwieństwie do tego głupka, kto stoi za śmiercią dziecka. Historia tak przewidywalna, że aż boli.

Nie podoba mi się styl i proza French. Bądźmy szczerzy Raymondem Chandlerem, to ona nie jest, więc może sobie darować ten sarkazm, który mnie tylko denerwował. Okropnie długie zdania, też nie pozwalały czytelnikowi skupić się na rzeczach ważnych, zamiast tego French wolała wbijać nam do głów, co ma w myślach jej tępy, nieogarnięty bohater. Nic nie warty gniot, jedynie zajmujący masę czasu.