Pożegnanie z diabłem i czarownicą recenzja

"Książka ta ma charakter pracy popularno-naukowej. Napisana została z myślą, by mógł ją czytać nie tylko specjalista, ale każdy kogo interesuje problematyka historyczno-etnograficzna.
Mimo popularyzatorskiego charakteru, książka ta stanowi wynik wieloletniej pracy badawczej. Przerobiona została nie tylko  literatura etnograficzna i historyczna oraz różnego typu źródła pisane. Autor w dużym stopniu oparł się również na badaniach terenowych, zbierając odpowiedni materiał na terenie województwa łódzkiego i terenach przyległych w ciągu 19 lat (od 1945 do 1964 r.)"

Nowe, przepiękne wydanie starego, dobrze znanego tekstu.
Zanim jednak zaczniemy się bardzo napalać na ten tytuł, należy przeczytać uważnie ten fragmencik wyżej.

To nie jest fantasy.
Ani horror.
Ani groza.

To praca popularno-naukowa.

Czyli nuda?

Chwilami tak.
A chwilami nie.

Ktoś, kto spodziewał się czegoś innego, będzie zawiedziony.

Z elementów horroru znalazłam tam tylko... ciemnotę ludzką. I cieszę się bardzo, że nie żyłam w dawnych czasach - TO BYŁA MAKABRA.

"Mogą czarownicy mocą czarta zwierzęta produkować i wyprowadzać, ale tylko niedoskonałe  - np. glizdy, robaki, muchy, komary."

Generalnie autor rewelacyjnie poradził sobie z tematem - zebrał wszystkie fakty, plotki i zeznania w całość, poparł je bardzo rozbudowaną bibliografią, która sama w sobie stanowi prawdziwą skarbnicę wiedzy.

Spis treści

Pożegnanie z diabłem i czarownicą
Rozdział I. Ofiary ciemnoty
Rozdział II. Źródła zabobonu
Rozdział III. „Diabeł w swojej postaci”
Rozdział IV. Stróż sprawiedliwości
Rozdział V. Chłop, pan i diabeł
Rozdział VI. Robotnik, fabrykant i diabeł
Rozdział VII. Opętani
Rozdział VIII. Obraz czarownicy
Rozdział IX. O czarownikach, owczarzach i znachorach
Rozdział X. „Sprowadzają na nas grady, burze i posuchy”
Rozdział XI. „Te, co niszczą niewinne zwierzęta domowe”
Rozdział XII. „Wrogowie ludzkości
Rozdział XIII. Czary miłosne
Rozdział XIV. Bękarty prasłowiańskich demonów
Rozdział XV. Pożegnanie z zabobonem
Wyjaśnienie autora

Czy polecam?
W sumie chyba tak, ale bez zbytniego entuzjazmu, gdyż wolę inne kategorie literackie czytać.