Powieść bez O recenzja

Ta powieść zawiera dwie różne historie, które mimo to są ze sobą połączone. Poznajemy Katharine, która zajmuje się wychowywaniem czwórki dzieci i pisaniem biografii na zlecenie. Jej mąż pracuje w innym mieście a do domu przyjeżdża na weekendy. Czemu tak żyją? A no temu, iż mieli w związku kryzys i Julius postanowił zmienić pracę, i wyjechać. Katharina po jakimś czasie postanawia ratować swoje małżeństwo, lecz nie ma pojęcia, że jej mąż prowadzi podwójne życie. 

Katharina dostaje zlecenie od Stephanie by napisać biografię jej wuja Thomasa, który był zesłany na Sybir. Okazuje się, że zleceniodawcą jest kochanka jej męża. Jednak Stephanie celowo zleca to właśnie jej. Dlaczego? Co chce przez to osiągnąć ? 

Teraz druga historia, to biografia Thomasa, który został aresztowany za obrazę czerwonoarmisty. Na zesłaniu poznaje Ludovice, która została skazana za zastrzelenie sowieckiego żołnierza. Podczas ich pobytu w łagrach, rodzi się między nimi wielkie uczucie. Oboje planują ucieczkę, choć to Ludovica jest głową całej operacji. Niestety nie zdają sobie sprawy, iż więźniarka wpadła w oko jednemu z sowieckich oficerów. Czy uda im się uciec? Czy ich miłość przetrwa? Kim tak naprawdę jest Thomas i Ludovica? 

Książkę na początku czytało mi się ciężko. Nie potrafiłam się wciągnąć, ale może to wina tego, iż miałam naprawdę mało czasu na czytanie. Fakt, długo ją czytałam, ale jak już skończyłam to uważam, iż książka jest warta przeczytania. Nigdy nie czytałam powieści o takiej tematyce. Historia jest bardzo interesująca. Mój dziadek był zesłany na Sybir, lecz nie był chętny do rozmów na ten temat, a ja byłam małą gówniarą by się tym interesować. Temu chętnie teraz sięgnęłam po tą książkę i jestem podważeniem. Na pewno w przyszłości coś przeczytam o takiej tematyce.