Potęga podświadomości recenzja

"Cudze słowa i czyny mogą urazić cię tylko wtedy, kiedy im na to pozwolisz w myślach i uczuciach."
~~~
Wizja samorozwoju i pogłębianie świadomości, że tak naprawdę jesteśmy w stanie zrobić wszystko co chcemy, jest czymś o czym pewnie większość z nas marzy. Sama w dosyć długo siedziałam w temacie rozwoju duchowego, w tym też pracy ze swoją podświadomością. Właśnie z tego względu, jak większość osób które interesują się tym aspektem, sięgnęłam po już klasyczną w tej kwestii książkę, czyli "Potęgę podświadomości" Josepha Murphy'ego.
Kultowy tytuł skupia się na przybliżeniu wszystkich możliwości wykorzystania siły własnego umysłu. Poparte jest to wieloma historiami zarówno z życia autora, jak i jego znajomych oraz osób które zwracały się do niego po pomoc. W dwudziestu rozdziałach zawarta jest prawda o tym jak wiele rzeczy zależy od sposobu myślenia. Mają one za zadanie przekonać czytelnika do wypróbowania tych zdolności samemu, aby przekonać się jak wielka potęga kryje się w jego głowie.
Książka sama w sobie faktycznie dobrze rozwija temat. Czytałam ją bardzo i tak jak czytam większość poradników, czy książek stricte popularnonaukowych, czyli po około rozdziale, bądź dwóch na dzień. Wychodzę zawsze z założenia że tego typu książki mam przede wszystkim zrozumieć i wyciągnąć z nich jak najwięcej, dlatego czytanie ich naraz jednym ciągiem jest bez sensu. Przyznam szczerze, jak na to, że jestem osobą, która jest zainteresowana tym tematem, książka pana Murphy'ego w większości przypadków potwornie mnie nudziła. Miałam wrażenie, że tak naprawdę nie dowiedziałam się niczego nowego, ale może być to też kwestia, że faktycznie zgłębiałam temat wcześniej. Pomijając to, że nie wyniosłam z niej nic nowego, (co jest jednak raczej osobistym odebraniem książki, więc zbytnio nie wpływa na innych czytelników, którzy mają inną wiedzę na dany temat) książka ta wydawała mi się trochę za długa. Przez większość czasu czułam się tak jakbym czytała ciągle o tym samym, tylko zmieniały się przykłady sytuacji. Spokojnie książka mogłaby być mniej więcej o połowę krótsza. Sprawia to, że jeżeli już nastawiamy się na to, że w przyszłym rozdziale nie dowiemy się nic nowego, a wręcz usłyszymy to samo co wcześniej, strasznie mozolnie się to czyta i cały czas spędzony nad tym tytułem się tylko i wyłącznie dłuży. Rozumiem zachwyt niektórych osób, bo dla tych którzy dopiero poznają ten temat, książka może być źródłem naprawdę wartościowej wiedzy. Dla mnie niestety nie była, przez co nie miałam możliwości zbytnio cieszyć się jej czytaniem.