Dziewczynka z Sobiboru recenzja

Hans Heigel to człowiek, którego życie nie odbiega znacząco od codzienności innych. Ma kochającą rodzinę, jego życie jest w miarę normalne i szczęśliwe. Mężczyzna nie rozumie i nie podziela wrogości swojego kraju. Kraju, który zmienił się na przestrzeni lat. Zachowuje jednak pozory, aby nie narazić bliskich na nieprzyjemności w związku ze swoimi poglądami.

Wszystko zmienia się diametralnie, gdy jego rodzinę dotyka niewyobrażalna tragedia, która odznacza się piętnem na mężczyźnie, niszcząc jego świat. Jednocześnie wraz z rodzinną tragedią nadchodzi wiadomość o przenosinach i służbie jako oficer SS w obozie zagłady w Sobiborze. Mimo własnych przekonań wykonuje odgórne polecenia z pokorą, ale to, co czego jest świadkiem, sprawia, że mężczyzna coraz bliżej dociera do granicy wytrzymałości. Każde okropieństwo, jakie ma miejsce w obozie, zapada mu głęboko w pamięć.

Pewnego dnia wśród więźniów skazanych na zagładę jego wzrok napotyka żydowską dziewczynkę, Leę. Lea jest uderzająco podobna do jego córki. W jej oczach dostrzega nie tylko strach, ale również niewinność, rozdarte marzenia, utraconą przyszłość. Wie, że światło bijące od dziewczynki coraz szybciej przygasa. Coś w nim pęka. Postanawia ocalić Leę, choć oznacza to podjęcie największego ryzyka z możliwych.

Niemal bez przerwy rozmyśla i planuje, spiskuje i podejmuje straszliwe decyzje. Wszystko po to, aby ocalić dziewczynkę żydowskiego pochodzenia.
Czy jego trudy przyniosą zamierzone efekty? Czy relacja Hansa i Lei nie okaże się dla nich zgubna? Wszystkiego dowiecie się, sięgając po tę książkę.

"Dziewczynka z Sobiboru " to powieść pełna piękna i okrucieństwa. Powieść trafiająca do najgłębszych zakamarków duszy czytającego już od pierwszych stron. I zostająca z czytelnikiem na długo po odłożeniu książki.

Ta powieść to mozaika sprzeczności: delikatności i okrucieństwa, miłości i nienawiści, nadziei i śmierci. Jest dowodem na to, że pośród zła zawsze można znaleźć płomyk nadziei, który może wszystko odmienić. Jest dowodem, że nawet w najbardziej beznadziejnych sytuacjach warto podjąć ryzyko i zawalczyć o coś lepszego, piękniejszego.

Franco Forte i Scilla Bonfiglioli, zainspirowani prawdziwą historią, stworzyli pełną dramatyzmu opowieść o miłości, przyjaźni, ludzkim sumieniu i życiu. O życiu, o które zawsze warto walczyć, nawet jeśli przyjdzie zapłacić za to najwyższą cenę.

"Dziewczynka z Sobiboru " to powieść opowiadająca o tym momencie w dziejach Świata, o którym nie można zapomnieć. Nigdy.
Na rynku wydawniczym pojawiło się wiele książek inspirowanymi prawdziwymi wydarzeniami, które dotyczyły wojny. Jedne były lepsze, inne gorsze, ale każda ukazywała to samo: okrucieństwo, które ludzie zadali ludziom. Każda taka książka jest na swój sposób wyjątkowa. Tak samo jest z jest "Dziewczynką z Sobiboru". Mimo że podejmuje tak trudną tematykę i przedstawia rozdzierającą serce historię walki dobra ze złem oraz własnych przekonań z przekonaniami narzuconymi przez silniejszych, jest to piękna opowieść. Piękna, ale okrutna.

Polecam "Dziewczynkę z Sobiboru" wszystkim, nie tylko osobom, które lubią powieści historyczne lub powieści inspirowane prawdziwymi wydarzeniami.