Posiadanie recenzja

„Rozpacz to choroba tocząca dusze po kawałeczku. Nadzieja jest jednocześnie jej źródłem i lekarstwem na nią”.

Złodziejka z Los Muertos to Emma Jean, którą Ponury, nazywa Sztuczką. Tych dwoje poznało się dawno temu, kiedy byli dziećmi. To spotkanie wyryło im się w pamięci, nigdy o sobie nie zapomnieli. Jakaś magnetyczna siła ich do siebie przyciąga. Kiedy spotykają się ponownie są zupełnie innymi ludźmi, ona została wciągnięta w szpony okrutnego gangu, on swoi na czele innego gangu, które zwalczają się nawzajem i jednocześnie jest bezwzględnym egzekutorem. Ich uczucie jest silniejsze od wszystkiego, pomimo wszystkich przeciwności, które nieustannie napotykają na swojej drodze, planują być razem. Czy będzie im to dane?

Autorka potrafi budować napięcie, wychodzi jej to rewelacyjnie, pisze lekko, płynnie, barwnie, nie oszczędza nikogo i niczego. Jest mrocznie, pikantnie, szczerze i bardzo realnie. Ciekawie wykreowani bohaterowie, ludzie, których życie nigdy nie oszczędzało, silni, odważni, wytrwali, charyzmatyczne osobowości. Do obojga poczułam ogromną sympatię. Sztuczka jest niesamowitą, inteligentną dziewczyną. Doświadczyła w swoim życie zbyt wiele zła i ciągle go doświadcza. Czy kiedyś w końcu to się skończy? Mona – okrutna, bezduszna, bezlitosna.

Ponury jest przekonany, że jego Sztuczka w końcu jest bezpieczna, nie ma pojęcia jak bardzo się myli… Przerażający świat gangów, ludzie, którzy dla utrzymania swojej pozycji nie cofną się przed niczym i nikim. Miłość, pożądanie, fascynacja, zaufanie, lojalność, rodzina obok zdrada, nienawiść, zazdrość. Brutalny świat w którym nie ma miejsca dla uczuć, one są postrzegane jako słabość i z premedytacją wykorzystane, aby zniszczyć przeciwnika. Gwałty, morderstwa, okrucieństwo, bezwzględność, wymagane całkowite posłuszeństwo, brak lojalności karane jest śmiercią.

Ta część jest bardzo krótka, pochłonęłam ją w zaledwie dwie godziny, pozostawia po sobie niedowierzanie i pewien niedosmak, że to już koniec. Zakończenie, uch… jest takie, że szarpie wewnętrznie i zostawia pustkę. Nic tutaj nie jest takie jak się początkowo wydaje. Autorka umiejętnie wodzi czytelnika za nos. Całość pikantnie doprawiona. Bardzo polecam całą serię :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/posiadanie/