Porzuceni recenzja

Jestem otwarta na nowych autorów. Z przyjemnością sięgam po ich książki, z nadzieję że zaskoczą mnie swoją inteligencją stylem czy nietuzinkowym pomysłem na fabułę.
I choć Maciej Kaźmierczak debiutantem nie jest to do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z jego twórczością. Dlatego z ciekawością sięgnęłam po jego najnowszą powieść.

Już mroczna okładka sugeruje fabułę pełną tajemnic, grozy i zbrodni. Bo "Porzuceni" to kryminał, którego akcja rozgrywa się w Łodzi, mieście w którym na każdym kroku widać jego przeszłość jako ośrodka przemysłowego. Dziś po zakładach włókienniczych i fabrykach (tych których, nie udało się zrewitalizować) pozostały już tylko niszczejące ruiny w których czai się zło i przemoc. Ciemne parki, opuszczone działki, podziemne kanały to miejsca przyprawiające czytelnika o dreszcze. I taki emocje już na początku swej książki serwuje nam autor rozpoczynając swą opowieść od makabrycznego znaleziska: grobu z ciałami martwych psów oraz kilkuletniego dziecka, na które przypadkowo natrafia dwójka właścicieli psów podczas porannego spaceru po parku ze swoimi czworonogami.
Dla Tomasza i Malwiny to wydarzenie jest początkiem historii, która każe im się zmierzyć z brutalnymi zbrodniami i własną przeszłością. Znalezienie mordercy i porywacza staje się celem nadrzędnym łódzkiej policji. Łącząc fakty natrafiają na ślad niezrównoważonej psychicznie kobiety, której dziecko zginęło w tajemniczych okolicznościach kilka lat temu. Zaczyna się polowanie, pytanie jednak czy policja tropi sprawcę czy ofiarę.

Początek tej historii bardzo mnie zaintrygował. Byłam przekonana, że czeka mnie fascynująca lektura w której autor nie będzie stronił od tematu znęcania się nad zwierzętami i losu naszych mniejszych braci, dla których największym wrogiem jest człowiek. Ten wątek jednak szybko się rozpłynął (ku mojemu dużemu rozczarowaniu). Sam zaś wątek kryminalny okazał się mało wciągający, a finał sprawy mocno mnie rozczarował. Zabrakło mu autentyzmu i nie skłamię jeśli powiem, że trudno było mi uwierzyć w taki zakończenie.
To powieść nierówna, jednak niepozbawiona ciekawych wątków i intrygujących bohaterów. Zabrakło jednak tej przysłowiowej kropki na "i", aby lekturę uznać za w pełni satysfakcjonującą.