Topiel recenzja

Długo zabierałam się do tej książki, bo z Ćwiekiem mam pewien problem. Jestem fanką jego powieści fantastycznych, ale Szwindel już mnie nie porwał. Jednak od pierwszych stron zostałam ofiarą Topiela. Słowa i historia porwały mnie na tyle, że sięgnęłam jeszcze po audiobook, który przesłuchałam prowadząc auto, a na koniec czułam realny smutek, że to już koniec.
Po raz kolejny autor nie daje nam prostej opowieści. Wiele wątków, pierwotnie wydających się jako niepołączonych ze sobą, przerywniki w postaci "pustej kartki", z każdą kolejną stroną, która przybliża nas do końca zaczynają się coraz bardziej przeplatać i zazębiać. Co najważniejsze, nie powoduje to chaosu, a tworzy wielowymiarowy świat, tętniący życiem.
Ćwiek nie zawodzi budową bohatera, chłopcy, których tworzy są jak żywi, a ich problemy realne i tak bardzo nastoletnie, aż dziw, że to głównie wytwór wyobraźni. Pierwsze miłości, zazdrość, hormony i szalejąca niepewność plastycznie oddają ich uczucia. Podobają mi się także dialogi i ich wewnętrzne przemyślenia. Nic nie trąci tu sztucznością, jest naturalnie i namacalnie. Nie sili się na używanie slangu. Z kart książki wyłania się obraz polskiej rodziny, którą każdy w prawdziwym życiu zna, a może nawet w niej żyje. Powiązania w rodzinie i pokazana różnica pokoleń oddają rzeczywistość.
Fantastyczne tło dla powieści tworzy powódź i jej zarys historyczny. Nie pamiętam powodzi jako takiej, ale pamiętam historię, że Czesi w nocy spuścili wodę ze zbiorników, która zalała Polskę. Ten motyw został poruszony i wyjaśniony w powieści. Dzięki opisom czytelnik współodczuwa z bohaterami, a niepokój jest wręcz namacalny. Podoba mi się także stworzony klimat, lata '90 zostały w pełni oddane, nie odczuwa się w tej kreacji fałszu, a ja z nostalgią wróciłam do dzieciństwa, które na ten czas przypadało.
Nie jest to kryminał w pełnym tego słowa znaczeniu, utwór jest bliższy młodzieżowej powieści przygodowej z elementami powieści detektywistycznej. Jednak całościowo myślę, że zadowoli fanów zbrodni, bo może trup się nie ściele gęsto, ale się pojawia, a jak już się pojawia to wpływa na wszystkie postacie i staje się poważnym punktem zwrotnym.