Nierozłączne recenzja

Przyjaźń taka prawdziwa jest najcenniejszym darem od losu. Nie można jej zobaczyć, dotknąć, gdyż ta relacja tkwi głęboko w sercach i tylko poprzez czyny ją zobaczymy. Przyjaciel staje się szczególnie ważną osobą, bez której nie wyobrażamy sobie życia. Z ufnością powierzamy mu radości, smutki, rozterki a także oczekujemy wsparcia i rady.

Taka właśnie relacja połączyła dwie dziewięcioletnie dziewczynki, gdy do klasy Sylvie dołączyła Andrée. Nowa uczennica okazała się niezwykle inteligentna, tryskająca energią, która zarażała wszystkich wkoło swym dobrym humorem. Polubiła Sylvie i mimo zakazów obie zaczęły spędzać ze sobą jak najwięcej czasu.

Upływający czas nie osłabił łączącej ich więzi, a nawet pogłębił ją. Jednak w latach dwudziestych światopogląd elit zdecydowanie różnił się od tego, jaki panuje obecnie. Zakazy rodziny, bezwzględna kuratela i ograniczona swoboda zaczęły doprowadzać, że młoda już kobieta zamiast rozkwitnąć, powoli gasła i zapadała się w sobie, doprowadzając do strasznej tragedii.

Wiecie co, niby niecałe dwieście stron lektury, a doprowadziły mnie do totalnej rozsypki emocjonalnej. Pochłaniałam kolejne stronice nie mogąc uwierzyć, że młode dziewczęta, a później kobiety były niczym bezwolne marionetki, które bez prawa głosu i sprzeciwu, musiały robić to co im kazano. Decydowano o wszystkich aspektach życia, nie dbając o ich potrzeby, pragnienia i marzenia. Na szczęście ten skostniały świat odszedł w zapomnienie, ale ile zabrał po drodze ofiar, tego się pewnie nigdy nie dowiemy.

Autorka poruszyła mnie nie tylko treścią, ale także tym jak przedstawiła historię najprawdziwszą, niezmyśloną i bez ubarwień. Nawet nie zauważyłam kiedy łzy same zaczęły płynąc mi po twarzy, dopiero zamglony wzrok i trudność w czytaniu liter dały otrzeźwienie otępiałemu umysłowi.

Może nie jest to idealnie napisana przez panią Simone książka, z małymi wpadkami, ale poruszone tematy, to jak opisuje ona swą przyjaźń i uczucia jakie jej towarzyszyły, sprawiają, że wszystko schodzi na dalszy plan.
Zaletą tej pozycji są fotografie bohaterek i listy, którymi obie wymieniały się między sobą. Możemy z nich wychwycić ich ogromne przywiązanie.

Uważam lekturę za bardzo wartościową i godną polecenia jej wam. Naprawdę czasem dobrze poznać takie historie, gdyż wtedy dopiero docenić możemy to, w jakich czasach żyjemy. Zamiast ciągłych narzekań, cieszmy się, iż możemy o sobie decydować, wybierać partnera życiowego, mówić co myślimy i być takim jakim zapragniemy.

Przeczytajcie koniecznie i podzielcie się swoimi przemyśleniami.