Przyjaźń All Inclusive recenzja

Przyjaźń all inclusive - Karolina Wilczyńska
"[...] - Baśka się z ciebie nabija.- Michalina się uśmiechnęła. - tutaj jest ruch lewostronny. Nie wiedziałaś?
Dorota spojrzała podejrzliwie na koleżankę, parsknęła śmiechem. [...]
[...] - dziwne? Normalne, tylko odwrotnie.
- O, to się nazywa fachowe wyjaśnienie - zauważyła Michalina.- Ty sama jesteś normalna, tylko odwrotnie- zażartowała. [...]"
Pozycja w klimacie iście wakacyjnym i też świetnie nadaję się do przeczytania na urlopie.
Książkę czyta się płynnie i szybko. Znajdzieny tu dawkę humoru ,a więc można się pośmiać, a także uronić kilka łez. Lektura zdecydowanie bardziej dla czytelniczek, niż czytelników.
Jak dla sklasyfikować ją można tak od 15 roku życia.
Pierwszy raz miałam okazję przeczytać książkę autorstwa Karoliny Wilczyńskiej. Jej nazwisko nie jest mi obce, a kilka z jej prac znajduję się od dawna w domowej bibliotece.
Poznajemy tutaj trzy kobiety, trzy przyjaciółki z czasów licealnych i ich ponowne spotkanie po dwudziestu latach. Mamy tu przedstawiony punkt widzenia każdej z nich, tak więc na bieżąco wiemy co myślą i czują.
Podczas wspólnie spędzonego czasu wiele się uczą oraz poznają się na nowo. Pomimo kilku dramatów są w dobrym humorze i służą dobrą radą.
" [...] - Mnie nie pytaj. Samej siebie zadaj to pytanie. I poszukaj.
- Fajnie to ujęłaś. - Michalina pogłaskała Dorotę po ramieniu. - Chyba potrzebowałam takich słów. [...] "
Polubiłam Dorotę w kwestii jej podejścia i miłości do zwierząt. Sama bym też chętnie kogoś "uświadomiła" co do niektórych spraw związanych ze zwierzętami.
" [...] - Oczywiście. Ten, kto dba o wolnożyjące zwierzęta, musi mieć wrażliwość i empatię. A już szczególnie o koty. To niezależne stworzenie, trzeba je rozumieć. - wyjaśniła z przekonaniem Dorota. [...] "
Piękny był też fragment o tej starszej parze i ich miłości. Mimo iż były to postacie epizodyczne i nie wiemy, ile mają lat, ani też jak się nazywają.
To był kluczowy element przemyśleń Basii.
Naprawdę rozczuliła mnie ta scena, tak piękna w swojej prostocie.
"[...] Nagle jakiś cień przysłonił słońce. Baśka podniosła głowę i zobaczyła, że tuż obok ich leżaków stoi para staruszków.
Mężczyzna [...] trzymał pod rękę kobietę, która powoli, noga za nogą, szła po piasku.
Staruszek czekał cierpliwie, a gdy dała znak, że dalej nie da radę iść, od razu rozłożył fotelik, który przyniósł ze sobą. Pomógł swojej partnerce usiąść, a potem z wysiłkiem przykucnął i zaczął zdejmować jej buty. [...] "

Pisarka porusza również temat globalny, choć dość krótko. Mało kto mówi o tym otwarcie, nie mniej problem istnieje. Chodzi tu o tzn "Przemoc finansową ". Niestety, bardzo często jest tak, że niektórzy ludzie nawet nie zdają sobie z tego sprawy, że coś takiego istnieje i zdarza się to coraz częściej.
Oceniam książkę 9/10