Pomyłka recenzja

„Nie ma żadnego przepisu, który mówiłby, po jakim czasie można kogoś pokochać”.

Samantha jest inteligentną, ambitną, serdeczną trzydziestolatką, razem ze swoim partnerem Jacksonem prowadzi małą, dobrze prosperującą agencję reklamową. W ich związku ostatnio nie dzieje się dobrze, Jackson bardzo się zmienił, już niebawem pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Samantha ma wrażenie, że ten przywłaszcza sobie ich wspólne sukcesy. Ich głównym klientem jest Dustin Sullivan. To do niego przez przypadek, po kłótni z Jacksonem wysyła bardzo nieprofesjonalnego maila. Samantha jest przerażona, co, jeśli ten poczuje się urażony i zerwie współpracę? Jej zdziwienie jest całkiem spore, gdy Dustin chce poznać ją osobiście. Między nimi nawiązuje się szczera nić sympatii, wszystko zaczyna się komplikować po pierwszym pocałunku.

To powinna być czysto zawodowa relacja, jednak serce jedno, rozum drugie. Fabuła ciekawie poprowadzona, niesie spore emocje. Autorka z łatwością i dużym wyczuciem oddaje wewnętrzne rozterki, porywy serca naszych bohaterów. Samantha i Dustin to z ich perspektywy toczy się narracja, dokładnie widzimy co im w sercu gra. Do obojga poczułam sporą sympatię. Ona jest ciepłą, przyjacielską, ambitną osobą, jej poczucie wartości zostało stłamszone, on charyzmatyczny, z uporem zmierzający do wyznaczonego celu. W stosunku do Samanthy jest bardzo opiekuńczy, jest w stanie zrobić dla niej dużo, bardzo dużo. Z całego serca im kibicowałam.

Relacja naszej pary od początku jest niejednoznaczna, bardzo różnią się od siebie, jednak w jakiś sposób naturalnie się uzupełniają. Wpływ drugiej osoby na nasze życie, skuteczne zatracanie własnej osobowości, poczucie bycia gorszą. Krzywdzące słowa i czyny. Toksyczny związek naznacza, ma swoje konsekwencje, to przez jego pryzmat postrzegamy nowe relacje. W całość umiejętnie i z wyczuciem wplecione pikantne, pełne namiętności sceny.

Bardzo dobrze opowiedziana historia, wciągająca, lekka, zabawna i trochę przewidywalna. Ukazuje, że przypadki mają wpływ na nasze życie. Nie ma mowy o nudzie, był to bardzo przyjemnie spędzony czas. Bardzo polecam.