Pomsta recenzja

Gdy ujrzysz prawdziwą twarz świata pogrążonego w mroku, nie będziesz w stanie się przed nim ukryć. Nie jest tym za co go miałeś. Zakłamana rzeczywistość i skryte lęki pod powierzchnią gry pozorów. Zło jest wszechobecne i kusi. Może uzależnić i zagłuszyć realność chwili. Czai się, atakuje, a spirala milczenia oplata mackami przerażenia. Trzeba ją zatrzymać, bo niemy krzyk rozpaczy żąda uwagi.

Na terenie, warszawskiej galerii, Złotych Tarasów zamaskowany mężczyzna morduje nastolatkę i wyrzuca przez barierki. Do sprawy zostaje przydzielony komisarz Robert Foks. Młode dziewczyny z bogatych domów stały się celem. Niebawem pojawiają się kolejne ofiary. Sprawca postanawia pogrążyć również śledczego i wplątać w kolejną zbrodnię.

Znakomita powieść kryminalna, z misternie skonstruowaną intrygą rozpoczyna serię z komisarzem Robertem Foksem. Wkraczamy w mroczny świat ludzkiej natury. Zło wylewa się z warszawskich ulic i straszy. Półświatek rządzi i skrywa brutalne tajemnice.

Początkowo spokojnie płynąca fabuła jest tylko zapowiedzią tego co kryje się w ciemności złudzeń. Wpadamy w ciąg drastycznych zdarzeń. Tłumiony głęboko gniew i złość wybrzmiewają. Psychopatyczny umysł działający pod przykrywką, żądny zemsty, nie zatrzyma się. Otacza bo obłęd przejęcia kontroli nad złem tego świata. Obserwuje, śledzi i atakuje.

Policja kroczy śladami oprawcy, przed nimi żmudne śledztwo, a świadkowie ukrywają fakty. Komisarz musi stawić czoła nie tylko mordercy i znaleźć drogę do prawdy, ale również zmierzyć się z niebezpieczeństwem, które czyha na niego za rogiem. Brutalna pętla zacieśnia się, a on traci grunt pod nogami. Błądzi w labiryncie zależności i układów, a zło jest bliżej niż myśli.

Szokuje świadomość braku relacji na linii rodzice-dzieci. Młodzież szukająca mocnych wrażeń zagłusza zdrowy rozsądek i prowadzi do zguby. Za dnia przykładne córki i uczennice, nocą piją, zażywają narkotyki i szukają uciech cielesnych. Obraz ten przeraża.

Autor poruszył istotny problem handlu ludźmi, który ciągle w dzisiejszym świecie jest realny i niebezpieczny, a organy ścigania są bezradne, bo sprawcy znajdują coraz to nowsze sposoby omijania prawa.
Maciej Kaźmierczak ma talent do tworzenia wciągających historii. Śledzę twórczość od powieści "Dziennikarz" i jestem zachwycona rozwojem. Każda kolejna zachwyca coraz bardziej.
Fenomenalne rozpoczęcie. Czekam na kontynuację. Polecam.