Kalamburka recenzja

"Kalamburka" to niezwykła książka, która wyróżnia się spośród innych tomów "Jeżycjady" Małgorzaty Musierowicz. Akcja tej powieści przebiega zupełnie inaczej niż w przypadku poprzednich tomów, skupiając się na postaci Mili Borejko, która wcześniej była zazwyczaj bohaterką drugoplanową. W tej książce Mili poświęcono należytą uwagę, co sprawia, że czytelnik ma okazję bliżej poznać tę dotąd zaniedbaną postać.

W trakcie lektury przenosimy się do najwcześniejszych lat życia Mili Borejko, śledząc jej życie od młodości. Mila, pani domu Borejków, babcia i matka czterech córek, staje się główną bohaterką, a czytelnik ma okazję odkryć jej wcześniejsze losy. Książka rzuca światło na młodą dziewczynę Mili, ukazując jej miłość do Ignacego, studenckie zainteresowania teatrem oraz wyjątkową więź z silną, lecz pełną miłości postacią Gizeli.

Narracja prowadzi czytelnika przez różne etapy życia Mili, odkrywając zarówno jej prywatne fascynacje, jak i relacje z bliskimi. Autorka umiejętnie osadza historię Mili na tle ważnych wydarzeń z polskiej historii, co dodaje powieści głębi i kontekstu. Przeplatają się tu ważne momenty historyczne z intymnymi przeżyciami bohaterki, tworząc bogatą i fascynującą opowieść.

To także hołd dla siły kobiecej postaci, gdzie Mila Borejko, choć początkowo pozostająca w cieniu, staje się niezwykle wyrazistą i inspirującą bohaterką. Wartość tej książki tkwi nie tylko w jej fabule, ale także w umiejętności autorki kreowania realistycznych postaci, z którymi czytelnik łatwo się utożsamia.

"Kalamburka" to więc nie tylko kontynuacja sagi "Jeżycjada", ale również osobista podróż w przeszłość Mili Borejko, co sprawia, że czytelnik może lepiej zrozumieć tę postać i jej miejsce w rodzinnej historii. Książka zachwyca nie tylko wartką fabułą, ale także głębokim zanurzeniem się w psychologię bohaterki oraz ciekawym kontekstem historycznym. To lektura, która porusza, zaskakuje i zatrzymuje czytelnika w świecie Jeżycjady na dłużej. Małgorzata Musierowicz nie tylko kontynuuje sagę "Jeżycjada" w sposób innowacyjny, ale także udowadnia, że nawet postacie drugoplanowe mogą stać się niezwykle ważne i interesujące, prowadząc czytelnika przez emocjonalne labirynty ludzkiego życia. Szkoda, że nie ma kolejnych tomów.