Chicago w ogniu recenzja

"Chicago w ogniu" Elizabeth Camden jest jednym z przykładów książek, o których mówi się, iż "nie powinno sądzić się ich po okładce". Zerkając na obwolutę można by śmiało stwierdzić, iż jest to kolejna książka z gatunku, no właśnie! , "powieścideł". Jednak de facto jest zupełnie inaczej. I bardzo dziękuję wydawnictwu Dreams za to miłe rozczarowanie, bo bez nich nie miałabym możliwości przeczytania tej książki 😉 Od pierwszych stron tego utworu utwierdziłam się w przekonaniu, iż był to dobry wybór!
Nazywana "Amerykańską powieścią z Polskim akcentem" jest ona bardzo interesującym dziełem ukazującym trudną miłość Zacka Kazmarka, młodego,ambitnego prawnika polskiego pochodzenia i Mollie Knox, którą można by śmiało nazwać XIXwieczną businesswoman. Wszystko to wśród zawirowań wielkiego pożaru Chicago w 1871 roku. Akcja tego wydarzenia ukazana jest w książce nad wyraz dokładnie i zgodnie ze wszystkimi prawdami historycznymi, a nota umieszczona na końcu książki pozwala na dokładniejsze zrozumienie ogromu tragedii, jaka dotknęła wielu ludzi, nie tylko finansowo lub materialnie, lecz również psychicznie. Dodane do książki pytania do dyskusji pozwalają lepiej przeanalizować tekst.
Uważam, iż powieść ta jest bardzo udanym przykładem historycznej powieści obyczajowej. Czytałam ją naprawdę z wielką przyjemnością, dzieje życia młodej Mollie zaskakiwały mnie raz za razem, wraz z nią przeżywałam jej rozterki, trudności i wzmagania. Imponowała mi jej upartość, wewnętrzna moc i stanowczość, jak również troska o los pracowników jej warsztatu, których traktowała jak członków swojej rodziny. Część bohaterów polubiłam, część działała mi na nerwy, jednak czy nie tego oczekujemy od dobrej powieści? Angażowania się w życie bohaterów i traktowania ich jak własnych przyjaciół (lub wrogów?) 😉. Trzeba również wspomnieć o pięknym piórze autorki, jak również o polskich akcentach, które przewijają się przez książkę. Zdradzę jedynie tyle, iż fani polskiej kuchni na pewno nie rozczarują się wyborem dań gotowanych przez mamę Zachariasza, Joannę 😀 Polecam Wam sięgnąć po twórczość autorki, a na pewno się nie rozczarujecie (a jeżeli już tak, to jedynie tak miło, jak ja 😉).