Człowiek z bursztynu recenzja

Zapewne większości z was bursztyn kojarzy się z Polską, połowami, sztormem i mozolną pracą. Szlachetne okazy, które kuszą swym blaskiem, oryginalnością i szlachetnością. Są niemymi świadkami naszej bogatej i burzliwej historii. Nierozerwalnie kojarzą się z trójmiastem, czy mniejszymi nadmorskim miejscowościami. Prawdziwe okazy, które przyciągają i cieszą oko, bo kiedy mówimy bursztyn, przywołujemy ciepłe i letnie wspomnienia. Najwyższy czas, by zobaczyć, co dzieje się z kruszcem, zanim trafi na sklepowe wystawy.

"Człowiek z bursztynu" to opowieść o Tomaszu Ołdziejewskim, bohaterze programu telewizji History- "Złoto Bałtyku". Ceniona reportażystka i mistrzyni przekazywania historii zajrzała do nowoczesnej pracowni bursztyniarza i oddała w ręce czytelnika niesamowitą i barwną opowieść. Zaczęło się niewinnie, mała, ciasna pracownia w piwnicy. Skończyło się na dwóch rekordach Guinnessa w rzeźbie z Jantaru i zamówieniach z najdalszych zakątków kraju. Ołdziejewski przybliża odbiorcy swoją niełatwą profesję, w której nie brakuje łez, ciężkiej i mozolnej pracy i morza satysfakcji. To nie tylko opowieść o kontakcie z jantarem, ale przede wszystkim relacja z połowów, nocnych wypraw i zimowych eskapad, tylko po to, by zdobyć upragniony kruszec. W książce nie brakuje zabawnych anegdotkami, które wywołują uśmiech na twarzy czytelnika.

Pozycja to nie tylko tekst z dobrym warsztatem dziennikarskim, w którym nie brakuje zaangażowania, empatii i błyskotliwych pytań, a też liczne zdjęcia, które niejednokrotnie dowodzą niezwykłej kunsztu i ciężkiej pracy artysty. Dzięki autorce i jej rozmówcy możemy podejrzeć tajniki pracy, zobaczyć jak od podstaw tworzy się dzieła sztuki i jak odnosi się sukces. Nie spodziewałam się, że obcowanie z jantarem może być tak przyjemne, ale jednocześnie mozolne.

"Człowiek z bursztynu" to opowieść pełna pasji, miłości i talentu. Była to niezwykła literacka podróż do świata, który jest mi nieznany. Teraz dzięki takim ludziom na kruszec spojrzę zupełnie inaczej.