Polskie Archiwum X. Nie ma zbrodni bez kary recenzja

Kiedy 7 stycznia 99 roku doszło do osłabienia mocy barki, płynącej Wisłą, niczego nieświadoma załoga rozpoczęła poszukiwania przyczyny problemu, dokonując tym samym makabrycznego odkrycia. Przyczyną okazała się być ludzka skóra, wplątana w silnik rzecznego statku.

Sprawa pod kryptonimem "skóra" oraz fakt znalezienia się jej w martwym punkcie sprowokował śledczych do utworzenia krakowskiego Archiwum X - formacji dla spraw beznadziejnych. W książce autorzy swoją uwagę skupiają przede wszystkim na przedstawieniu czytelnikom nowoczesnych technik wykrywania sprawców; uzupełnimy zatem swą wiedzę o traseologii, badaniach za pomocą wariografu czy też "czytaniu z kości". Jawna brutalność zabójstw, przytaczane cytaty, płynące prosto z ust sprawców, zdjęcia miejsc zbrodni nadają książce realistyczności i dobitnie przypominają, że wydarzenia te nie są wytworem wyobraźni autorów.

Największą wadą książki jest bardzo ogólnikowe potraktowanie niektórych zagadnień, a w szczególności sprawy Kasi, która wedle opisu miała być tą "na tapecie". Niestety okazała się być jedynie tłem, do którego autorzy co jakiś czas się odnosili. Każda osoba, której ośrodek zainteresowania stanowi kryminologia i kryminalistyka oczekiwałaby bardziej wnikliwej analizy i pochylenia się nad sprawą na dłużej niż zostało to uczynione. Wraz ze zbliżaniem się do końca treści książki oczekiwałam przełomu, rozwiązania sprawy, które dałoby upust narastającemu we mnie napięciu - nic takiego jednak nie nastąpiło. Z pewnością wiele szczegółów odnośnie śledztwa nie mogło zostać podane do publicznej informacji z powodu nadal toczącego się postępowania, co tylko przesądza na korzyść opublikowania jej już po ogłoszeniu wyroku. Pośpiech to zły doradca, a wyżej ukazana pozycja jest tego świadectwem.

Przeczytanie "polskiego archiwum X" nie jest konieczne, ale i nie zaszkodzi osobom zaabsorbowanym tematyką metod wykrywania zbrodni. Oczekiwań nie można jednak przejawiać zbyt wielkich, bo po lekturze można spotkać się z małym rozczarowaniem. Jednak książka przede wszystkim oddaje specyfikę pracy Policji i fakt, że śledztwa nie zawsze szybko znajdują szczęśliwy finał.