Pułapka życia recenzja

Jakiś czas temu napisała do mnie autorka pani Klaudia Morawa, aby polecić swoją książkę i z prośbą abym wyraziła swoją opinię na ten temat. Abonament na legimi posiadam także uznałam, że czemu nie. Byłam ciekawa co też w tej książce może się kryć. Książka była dla mnie zaskoczeniem już na pierwszych stronach, gdzie wyraziła swoją opinię na temat osób homoseksualnych, z którą się zdecydowanie zgadzam. Muszę tutaj podkreślić, że to nie jest moja pierwsza przeczytana książka, której bohaterką jest osoba o odmiennych preferencjach seksualnych, pracująca w policji. Tamta bardzo mi się podobała z jednego prostego powodu: nikt nie robił z tego tytułu wielkiego halo, owszem były jakieś docinki, żarciki ale nic poza tym, a tutaj niestety autorka przez cały czas robiła z Jennifer męczennicę, która musiała cierpieć ukrywając swoją prawdziwą naturę w kraju gdzie takie rzeczy powinny być na porządku dziennym. To jest jedyna rzecz, która mi się nie podobała zważywszy na słowa od autorki zawarte na pierwszych stronach.

W tytule mojej recenzji postawiłam pytanie czy policja i homoseksualizm to dobre połączenie. Moim zdaniem tak z jednym wyjątkiem. To co otrzymaliśmy w Pułapce życia doskonale odnalazło by się na kanwie polskiej. Niestety polskie społeczeństwo, czy koledzy po fachu, właśnie w taki sposób mogliby odebrać inną orientację seksualną stróżów prawa.

Napisałam już co mi się nie podobało, więc czas przejść do plusów tej książki. Po pierwsze postać Nikki Black - detektyw z 15 letnim stażem nie radzącej sobie z życiem z nastoletnią córką, nadużywająca alkoholu ( swoją drogą jej rozmowy z nieżyjącym mężem na cmentarzu nieco mnie wzruszyły). Po drugie Pani Maria, którą Jennifer poznaje podczas jednej interwencji, kochana kobieta, chociaż matka kryminalisty. Po trzecie kierunek w jakim poszedł temat porywania dzieci. Niby można było się domyśleć, ale ja i tak byłam zaskoczona.

Podsumowując:Czy polecam tą książkę? Myślę, że tak to jest dobry debiut autorki, książka wciąga, czyta się ją szybko, a sama autorka zostawiła sobie furtkę na kolejną część. Szczerze mówiąc jestem ciekawa czy Nikki się ogarnie i jak poznanie sekretu nowej partnerki wpłynie na pozostałych detektywów.