Wojna Inge recenzja

Lubię sięgać po książki jak i filmy dotyczące tej tematyki, dlatego też zdecydowałam się na lekturę "Wojny Inge". Byłam jej bardzo ciekawa czy mi się spodoba. Czy sprostała moim wymaganiom? Oczywiście, że tak. „Wojna Inge” zaskoczyła mnie. Spodziewałam się, że będzie to powieść historyczna, tymczasem otrzymałam historię rodzinną, która uzależnia niczym narkotyk.

Książka pochłonęła mnie od pierwszej strony. Gdybym mogła, to w ogóle nie odrywałabym się od lektury. Wiele z dotychczas przeczytanych przeze mnie książek niemal zawsze sprawiała, że momentami zakręciła się łza w oku. Tym razem nie było takiego momentu.

Autorka zastosowała dość prosty język, co mnie osobiście bardzo się podobało. Napisana w bardzo ciekawy, interesujący i przyjemny dla oka sposób. Duża czcionka sprawia, że powieść jest bardzo przejrzysta podczas czytania. Książkę czyta się bardzo szybko. Z dużą ciekawością śledziłam rozwój wydarzeń i jestem na tak.

Fabuła jest wciągająca od samego początku i ten stan utrzymuje się do samego końca. Jest to opowieść o odkrywaniu historii swojej rodziny w czasie II Wojny Światowej. Po 60 latach wnuczka Inge dociera do bolesnej prawdy. Historia bolesna, trudna. Ale to także historia o skradzionej młodości, utraconej miłości. O rzeczywistości niemieckich wyższych sfer. Wojna opisana z perspektywy młodej Niemki, która też w czasie wojny ucierpiała.

Uwielbiam jak książka wzbudza emocje, dużo emocji. I w "Wojnie Inge" właśnie tak jest, obok niej nie można przejść obojętnie. Życie Inge mogą poruszyć dogłębnie i niejednokrotnie skłonić do refleksji. I to lubię najbardziej. Główna bohaterka książki była niezwykle ciekawą postacią. Nie została w książce wyidealizowana, jest z krwi i kości, ma swoje wady jak każdy. Co osobiście bardzo mi się podobało.

Jeśli lubicie opowieści z czasów II wojny światowej i jeszcze do tego z tajemnicą rodzinną w tle to uważam że Wojna Inge jest dla Was.

Książkę otrzymałam z serwisu nakanapie.pl za co serdecznie dziękuję. To była czysta przyjemność.