Szczęśliwy dom złamanych serc recenzja

Książka opowiada historię Ellen – młodej, 38 letniej kobiety, która po śmierci męża zostaje ze swoim niespełna dwunastoletnim synem Charllim. Ellen zatraca się w żałobie, nie wychodzi z domu, stara się ochraniać syna odmawiając mu wyjść, przez co tylko narasta między nimi konflikt. Brak wypłaty odszkodowania za śmierć męża oraz oszczędności, które powoli się kończą zmuszają Ellen do podjęcia trudnej dla niej decyzji – wynajmu pokoi w domu lokatorom.

W nie długim czasie, z pomocą siostry udaje jej się zakwaterować młodą niemkę Sabine oraz przystojnego dziennikarza pisma dla panów – Matta. Dzięki swojej pracy do Ellen wprowadza się również siedemdziesięcio-kilku letnia pisarka romansów – Allegra.

Decydując się na wynajem Ellen spodziewała się, że lokatorzy będą uciążliwi, jednak los chciał, że stali się jej przyjaciółmi.

Kiedy Charllie uświadamia matce problem, który ją dotyczy i powoli zaczynają ze sobą rozmawiać dzieje się coś nieoczekiwanego... Coś co ma związek ze zmarłym mężem Ellen...

Okładka zachęca nas hasłem: „Powieść do śmiechu i do łez” i rzeczywiście tak jest. Niesamowita, napawająca optymizmem, choć momentami smutna historia, którą z całego serca mogę polecić.