Dialogi nieprzyzwoite recenzja

To przede wszystkim pozycja dla pełnoletnich czytelników. Głównym bohaterem jest Gary Shephard, który trudni się prostytucją i za przestępstwa podatkowe odbywa karę więzienia. To, czy uda mu się przedterminowo wyjść na wolność zależy od atrakcyjnej pani psycholog – Victorii Bowman. Dodatkowo kobieta planuje napisać książkę o doświadczeniach skazanego. W tym celu często się spotykają, a Shepherd szczerze opowiada o tym, co przeżył.

Uffff! Tu było gorąco, momentami bardzo. Zwykle hasło „prostytucja” kojarzy nam się z kobietami i ciężko uwierzyć, że to one mogą być „usługobiorczyniami”. Garry opowiada o nich nie tylko w kontekście świadczonych przez siebie usług, często pojawiają się motywy, które skłoniły je do skorzystania z nich. Mając świadomość, że sięgam po erotyk, nieco obawiałam się, że opisy mogą być wulgarne, ale pozytywnie się zaskoczyłam. Autor ubrał w słowa wszystko tak fantastycznie, że czytanie upływało bardzo przyjemnie.

Książka łączy zarówno erotykę, jak i interesująca fabułę o kontekście psychologicznym. Garry pomimo profesji, jaką obrał sobie za cel zawodowy, był również dżentelmenem, który niejednokrotnie zaskakiwał swoje klientki, a z wieloma nawiązał długotrwałe przyjaźnie.

Styl autora jest lekki, dzięki czemu książkę czyta się niezwykle płynnie. Angażuje ona emocjonalnie, skupia się na złożoności relacji międzyludzkich. Bardzo ciekawym zabiegiem jest przedstawienie historii kobiet, i ich pobudek, dlaczego postanowiły wynająć „pana do towarzystwa”. Momentami było to wręcz wzruszające.

Książka ta porusza tematy związane z potrzebą miłości, akceptacją własnego ciała i walką z kompleksami.Jeśli chodzi o zakończenie, czuję się ukontentowana. Jedyne, nad czym ubolewam, że nie przeczytam kolejnej książki Piotra, a debiut ten, moim zdaniem, to przedsmak jego możliwości.

I na koniec nieco prywaty. Niechętnie opowiadam o sobie, ale tu muszę. Premiera książki miała miejsce 17.08.2022, dokładnie 10 lat od śmierci mojego pierwszego męża. Patrycja dzielnie walczyła o spełnienie marzenia Piotra i robi to nadal, za co chylę czoła. Mimo że nie ma Go już wśród nas, ona pielęgnuje pieczołowicie Jego pamięć. Pomimo bólu, żalu, dąży, by Jego książka wciąż żyła, a On wraz z nią. On tam z góry Jej dziękuje, a my pamiętajmy, że nie odchodzi nigdy ten, który żyje w naszych sercach i pamięci.

Jeżeli lubicie pikantne historie, które wielokrotnie spowodują, że rumieńce pojawią się na Waszej twarzy – koniecznie sięgnijcie po tę książkę. Polecam!