Póki śnieg nas nie rozłączy recenzja

Róża Krull wychodzi za mąż! No dobrze, prawie wychodzi. Zapewne wyszłaby, gdyby nie fakt, że pan młody nie pojawił się w urzędzie stanu cywilnego w ustalonym terminie. I, co ważne, w żadnym innym również nie. Gdy zaniepokojona pisarka głowi się nad losem Piotra i powodem jego nieobecności, niespodziewanie dostaje od przypadkowego człowieka liścik, który mrozi jej krew w żyłach. Wszystko wskazuje na to, że jej niedoszły mąż wpadł w poważne tarapaty. Kobieta wpada w prawdziwą otchłań rozpaczy, a przy jako tako zdrowych zmysłach utrzymują ją, ostatkiem sił, najbliżsi.

Gdy wreszcie udaje się wyrwać Różę z ciągnącego się od długiego czasu stanu apatii, dzieją się oczywiście rzeczy straszne. Pierwsza od feralnego nie-ślubu publiczna impreza, na której autorka kryminałów zdecydowała się wystąpić publicznie, zostaje okraszona nie inną „atrakcją”, jak trupem. I to nie byle jakim, bo zamordowany zostaje wielki fan powieści Róży. To wydarzenie staje się bodźcem, który uruchamia lawinę. Róża, wraz ze swoją nieodłączną i niezawodną ekipą, rozpoczyna samozwańcze śledztwo. Komisarz Darski znowu musi zmagać się ze swoim znienawidzonym rodzajem sprawy, w który zamieszani są przedstawiciele showbiznesu i żądni krwi dziennikarze. Do tego koktajlu autor dorzucił pseudo-amerykańskie pseudo-gwiazdy i dziwne machlojki związane z dziełami sztuki - większych rarytasów sobie komisarz wymarzyć nie mógł. A! I rodzinne miasteczko komisarza, Morderczo, do którego prowadzą tropy, także obiecuje atrakcje.

Jak zwykle osobowości stworzone przez pana Alka zwalają z nóg, przyprawiając o ataki śmiechu. W tej książce moim zdecydowanym idolem jest Pepe, ze swoim po cichutku (no, może nie tak bardzo) drwiącym ze świata stoicyzmem. Genialne w swej istocie pomysły bohaterów, które z każdym krokiem wpędzają ich w większą kabałę, ostatecznie jednak zdają się przynosić zamierzony efekt. Jak zwykle ogromna dawka emocji, połączonych z niezrównanym poczuciem humoru i fantastycznie zagmatwaną sprawą kryminalną. Bez dwóch zdań - polecam!