Poezje wybrane recenzja

Poezja intelektualna

Autor: @almos ·2 minuty
2024-07-07
2 komentarze
24 Polubienia
Właściwie nie mogę powiedzieć, żebym ten wybór utworów noblisty przeczytał do końca, bo ciągle wracam do tych wierszy, wciąż odkrywam wcześniej mi nieznane, wciąż na nowo odczytuję te, które już znam.


Znajdziemy w tej książce wiersze jasne, czytelne, zrozumiałe nie ukrywa bowiem noblista swojej niechęci do poezji programowo trudnej, przypominającej wielopiętrowy rebus i wymagającej pracy detektywistycznej czytelnika (więcej o swoim poetyckim credo pisze Miłosz w książce 'Wypisy z ksiąg użytecznych'). Nie oznacza to jednak, że są to utwory łatwe do interpretacji czy pozbawione głębi.

W ciekawym eseju otwierającym książkę omawiającym życie i twórczość poety pisze Zdzisław Łapiński o bogactwie twórczości Miłosza i wyróżnia trzy światy jego zainteresowań: świat ludzi, natury i nadprzyrodzony. Dla mnie noblista jest przede wszystkim intelektualistą stawiającym trudne pytania i poszukującym na nie odpowiedzi. Nie ma sensu tu mówić o mistrzostwie formalnym, bo ma je noblista w małym palcu.

Zawsze zastanawiał mnie wiersz 'Sroczość' w którym poeta pyta:
„Skrzeczała sroka i mówiłem: sroczość,
Czymże jest sroczość? Do sroczego serca,
Do włochatego nozdrza nad dziobem i lotu,
Który odnawia się, kiedy obniża,
Nigdy nie sięgnę, a więc jej nie poznam.”
No właśnie, czym jest sroczość, czym jest rzecz sama w sobie?

Potrafi też pisać Miłosz zmysłowo, wręcz barwnie, zachwyca początek wiersza 'Campo di Fiori', który traktuje w sumie o bardzo poważnych sprawach:
„W Rzymie na Campo di Fiori
Kosze oliwek i cytryn,
Bruk opryskany winem
I odłamkami kwiatów
Różowe owoce morza
Sypią na stoły przekupnie,
Naręcza ciemnych winogron
Padają na puch brzoskwini.”

Lubił też noblista smakować życie, w wierszu pisanym pod koniec życia, w 1986 r., pisze:
„Panie Boże, lubiłem dżem truskawkowy
I ciemną słodycz kobiecego ciała.
Jak też wódkę mrożoną, śledzie w oliwie,
Zapachy: cynamonu i goździków.”
Ciemna słodycz kobiecego ciała, pięknie powiedziane...

I jeszcze fragment innego ulubionego wiersza 'Dar' mówiącego o chwili szczęścia, spełnienia:
„Nie było na ziemi rzeczy, którą chciałbym mieć.
Nie znałem nikogo, komu warto byłoby zazdrościć.
Co przydarzyło się złego, zapomniałem.”

Paradoksalnie wiersz 'Który skrzywdziłeś' chyba najbardziej znany, a który zaczyna się
„Który skrzywdziłeś człowieka prostego, Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając”,
jest chyba najsłabszy w książce – zbyt dosłowny.

Jest wiele innych wierszy czy poematów mistrza wciąż czekających na przeczytanie na przykład 'Traktat moralny', czy 'Traktat filozoficzny', wiele przygód przede mną...

Zaprawdę powiadam wam, czytajcie Miłosza!

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-07-06
× 24 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Poezje wybrane
Poezje wybrane
Czesław Miłosz
10/10
Seria: Biblioteka Narodowa: Seria I

Poezji Czesława Miłosza nie da się opowiedzieć, ująć w ramy konspektu, zamknąć w kilkuzdaniowej formule. Trzeba ją czytać ciągle od nowa, w różnorodnych kontekstach i z różnych punktów widzenia. Tylk...

Komentarze
@maciejek7
@maciejek7 · 6 miesięcy temu
Popieram Twój apel w 100 %.
× 4
@Vernau
@Vernau · 6 miesięcy temu
Bardzo dobra recenzja 😊
× 2
@almos
@almos · 6 miesięcy temu
Dziękuję :)
× 1
Poezje wybrane
Poezje wybrane
Czesław Miłosz
10/10
Seria: Biblioteka Narodowa: Seria I
Poezji Czesława Miłosza nie da się opowiedzieć, ująć w ramy konspektu, zamknąć w kilkuzdaniowej formule. Trzeba ją czytać ciągle od nowa, w różnorodnych kontekstach i z różnych punktów widzenia. Tylk...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @almos

Noc na rozdrożu
Jak u Ludluma

Ten kryminał z komisarzem Maigretem jest jednym z pierwszych w serii, został napisany przez Simenona w 1931 roku. Zaczyna się, jak to często bywa w tej serii, od prze...

Recenzja książki Noc na rozdrożu
Niehalo
Drwina ze wszystkich i wszystkiego

W swojej debiutanckiej książce, która ukazała się w 2006 r., Ignacy Karpowicz przedstawia świat białostockiego studenta polonistyki. Ów student dorabia sobie do stypendi...

Recenzja książki Niehalo

Nowe recenzje

Upadek Pandory
Upadek Pandory
@snieznooka:

„Upadek Pandory” to drugi tom cyklu Dziedzictwo Pandory autorstwa Ilony Turczyn. To także, jedna z tych kontynuacji, na...

Recenzja książki Upadek Pandory
Zabić cień
Zabić cień
@snieznooka:

„Zabić cień” to fantastyczny początek cyklu pod tytułem Kraina mgieł. Książka jest pełna akcji, trzymająca w napięciu, ...

Recenzja książki Zabić cień
Aythya
Aythya
@snieznooka:

„Aythya” jest debiutancką książką Paoli Gampo, po którą sięgnęłam z dużym zainteresowaniem. Byłam ciekawa, czy mi się s...

Recenzja książki Aythya
© 2007 - 2025 nakanapie.pl