Pochwała macochy recenzja

Najprościej, jak można tę książkę opisać, to po prostu stwierdzić fakt, że jest przesiąknięta perwersją i wyuzdaniem. Rozpusta wylewa się z kart tej książki, aczkolwiek nie jest to w jakikolwiek sposób odpychające, a wręcz przeciwnie. Powieść ta przyciąga i fascynuje, wbrew pozorom.

Historia ta opowiada o chłopcu, który zakochał się w swojej macosze. Grzeszne i pruderyjne uczucie za plecami własnego ojca, który nie ma o niczym pojęcia. Sytuacja ta wzbudza niesmak, jednak nie doprowadza do chęci odłożenia książki na półkę czy pozbycia się jej jak najszybciej. To w tej książce zaciekawiło i zafascynowało mnie najbardziej. Mimo bijącej od niej perwersji pragnienie przeczytania tej książki w całości jest ogromne i nie sposób z nim dyskutować. Czyta się i koniec, nie ma mowy o odłożeniu książki na półkę. To jest właśnie takie niezwykłe, bo przecież gdy się czegoś nie lubi lub owe coś doprowadza nas do zniesmaczenia, nie chcemy mieć z tym dłuższego kontaktu, prawda? Między "Pochwałą macochy" a czytelnikiem się toksyczny związek, który oddziałuje negatywnie tylko w jedną stronę. I co z tego, że są tutaj aż nazbyt wyraźnie i dokładnie przedstawione opisy codziennej higieny, toalety, wieczornych ablucji don Rigoberta oraz nawet kontakt fizyczny macochy z pasierbem? Mogłoby się wydawać, że sytuacje te powinny sprawić, że poczuje się niechęć do tejże powieści, jednakże jest zupełnie inaczej, co zadziwia czytelnika i w pewnym sensie może nawet szokuje. Bo, być może, "uprzedzenia" czytelnika wedle tej książki były zupełnie inne, niżby się wcześniej wydawało.

Co właściwie sprawia, że książka ta tak bardzo przyciąga? Być może jest to jej prawdziwość. Autor niczego przed nami nie ukrywa, pisze otwarcie i wprost, mogłoby się wydawać, jakby z radosną złośliwością wie, jaka będzie reakcja czytelnika na jego powieść, a może jaka powinna być... Pisarz bez skrępowania opisuje sytuacje, które dla wielu ludzi są tematem tabu, a w szczególności główny motyw tejże książki, czyli miłość dziecka do swojej macochy. Jednak czy prawdziwa miłość? Czy to w ogóle jest miłość? Tak czy nie? Bo jeżeli nie, to czeka nas spotkanie z krętaczem, który jakże subtelnie może wywieść nas w pole. Czy wywiezie? Wszystkie odpowiedzi na te pytania znajdują się w książce, która moim zdaniem jest naprawdę godna uwagi. Jako że to moja pierwsza książka tego autora, który notabene dostał Nobla, spodziewam się, że pozostałe będą lepsze i mam nadzieję, że się nie zawiodę.