Pluszowy miś recenzja

Wolicie krwawe i brutalne kryminały? Czy takie w której brutalność jest na niskim poziomie? – Ja jestem jednak zwolennikiem bardziej drastycznych książek, bo w nich właśnie szukam emocji, zaskoczenia, a nawet i czasem obrzydzenia – właśnie te pozycje bardziej zapadają mi w pamięć!

-----------

Mało który kryminał wciąga mnie od pierwszych stron. „Pluszowy miś” już od początku mnie zaintrygował, a pierwsza zbrodnia zmroziła krew w żyłach….a im dalej tym było coraz lepiej. Czy tak dobrze, było do samego końca?

Feliks Struner, po 25 latach od zakończenia sprawy „Zabawkarza”, przyjeżdża na miejsce zbrodni, które żywcem przypomina działania mordercy z przeszłości. Ogromny pluszowy miś skrywa w swoim wnętrzu ciało, które rozpocznie kolejne ciężkie dla Feliksa dochodzenie. Pomagać mu będzie Maria Lipan, która również miała swój udział w schwytaniu zbrodniarza w przeszłości. Czy skoro „Zabawkarz” powrócił, to 25 lat temu doszło do ogromnej pomyłki?

„Pluszowy miś” to książka, która zdecydowanie za długo czekała na swoje przeczytanie. I choć spodziewałam się, że to będzie dobra lektura, tak ilość stron działała trochę na swoją niekorzyść, przez co nie umiałam się za nią zabrać. I nawet nie uwierzycie, jak bardzo byłam zdziwiona, że przez tą historię się tak szybko przechodzi. Śledztwo wciąga jak diabli, do tego mnóstwo niewiadomych i dziwnych sytuacji, które zmuszają człowiek do głębszej analizy wydarzeń. Ale ile bym nie analizowała, tak Sherlock ze mnie żaden, bo autor i tak wyprowadził mnie w pole ;)

Świetnie poprowadzona fabuła, która momentami przyprawiała mnie o ciarki na plecach. Nie wiem czy to przez to, że ofiarami były dzieci, czy to kwestia tego misia, który kojarzy mi się z dzieciństwem, a tutaj został tak „brutalnie” wypchany od środka… przy czytaniu aż czułam aurę mroku panującą naokoło mnie – możecie się śmiać, ale naprawdę jak wciągnęłam się w tę historię, to miałam wrażenie, że rozwiązuję ją razem z bohaterami, a oddech mordercy wyczuwałam na własnym karku. Sama postać Feliksa budzi różne emocje. Ja go polubiłam, jego wizje, wyrzuty sumienia, czy próby nawiązania kontaktu z córką poruszały mnie za każdym razem. Nie dało mu się nie kibicować ;)

W książce nie zabrakło też świetnie opisanych zbrodni, które nie dość, że momentami były dość drastyczne, to przy każdym kolejnym, moje oczy coraz bardziej wychodziły z orbit, bo to co czytałam wprawiało mnie w nie lada osłupienie… a zakończenie – WOW! Nie spodziewałam się, że autor tak to wszystko zakończy. I tak jak wspomniałam Sherlock ze mnie żaden, bo ile bym opcji nie brała pod uwagę, tak o tej nie pomyślałam wcale…

Jeden jedyny minus za okropnie dłuuugie rozdziały. Ja rozumiem, że jak historia wciągnie to pan autor pisał i pisał, ale ja zanim doszłam do końca rozdziału to przypaliłam obiad ;P tak o poł krótsze i byłoby idealnie :D

Książkę oczywiście bardzo polecam. Jeśli szukacie mrocznego i wciągającego kryminału, to „Pluszowy miś” będzie dla Was idealny! Czekam na kolejną książkę autora! J