Płonący bóg recenzja

,,Płonący bóg” to trzecia część historii Runin Fang. Rin nadal żyje, mogła przyjąć pomoc cesarzowej, jednak ona wolała grać na własnych zasadach, przez co została sama. Jednak jak zawsze podejmnie walkę o wszystko,

Jacie, jest to trzecia część, a mnie w dalszym ciągu przeraża grubość tej książki. Rin nie zmianiła się ani odrobinę w porównaniu z poprzednią częścią. Dalej nie widziałam w niej człowieka. Była bezczuła i bezlitosna, ale było w niej coś prawdziwego. I już przyzwyczaiłam się do takiej jej wersji. Kitaj, ach ten Kitaj. Ja go po prostu uwielbiam. Był chyba jednym z bohaterów, dla których czytałam tę serię. Nie wyobrażałam sobie tej historii bez niego. Jego rozmowy z Rin zawsze przyciągały moją uwagę. Souji był dla mnie jak powiew świeżości. Zaintrygował mnie na początku i długo to zaciekawnienie utrzymywał. Pojawiła się także cesarzowa Daji. W tej części zaskoczyła mnie i to nie raz. Jej postać pokazuje, że człowiek nie jest jednoznacznie zły ani dobry, przez co nie mogłam określić jaką bohaterką była. Zaskoczyła mnie obecność Jianga i jego zmiana. Był jakiś inny, choć w dalszym ciągu tajemniczy, ale zarazem fajny. Jacie, relacja Rin z panem X była ciekawie przedstawiona. Uwielbiałam to jak ten reagował na nią, a Runin na niego.

Przed sięgnięciem po tę część miałam obawy, bo druga część aż tak bardzo mi się nie podobała, a trudno wręcz było mi się w nią wciągnąć. Z tą częścią, jednak było wszystko inaczej. Od samego początku wdrożyłam się w akcję. Mogłabym powiedzieć, że nie miałam ani chwili nudy, a im bardziej brnęłam w tę historię i przekładałam kartki tym coraz bardziej się wciągałam i nie było mi łatwo odłożyć książki na półkę. Było dużo polityki i strategii. Były one od samego początku do samego końca. Wiem, że nie każdemu to może się podobać, ale mnie to przekonało od razu. Zakończenie znałam niż zaczęłam czytać tę historię. Zdawałam sobie sprawę z tego, co wydarzy się na końcu, ale i tak zrobiło na mnie wrażenie.

,,Płonący bóg” to książka, po której wiele się nie spodziewałam, jednak zaskoczyła mnie i to od pierwszej strony.