W piekle pandemii recenzja

Długo wyczekiwany urlop zimowy, na który wspólnie z przyjaciółmi udają się Oliwia i Marcello przeradza się w jedno z najcięższych doświadczeń w ich życiu. Pierwsze informacje o tajemniczym wirusie sprawiają, że bohaterzy muszą podjąć ważne decyzje. On powraca do Wrocławia by wykorzystać swoją wiedzę medyczną i pomóc w walce z pandemią. Ona zostaje w przytulnym domku na wzgórzu wraz z rodziną Marcello, która szybko zaczyna traktować Oliwię jako jedną z nich. Czy taka odległość wpłynie znacznie na związek Oliwi i Marcella? Jak wygląda walka z niewidocznym wrogiem „od zaplecza”? Jak pandemia wpłynie na psychikę, codzienność i życie każdego z bohaterów? Coś co mogliśmy przeżyć na własnej skórze zostało w tej książce opisane w niezwykle barwny sposób z wielu różnych perspektyw.

Autorka za pomocą niezwykle barwnych opisów przekazuje czytelnikowi klimat i emocje towarzyszące bohaterom. Bardzo wiele miejsca w tej książce poświęcone jest na nostalgię nad krajobrazem, na dokładne przedstawienie wszelkich smaków, zapachów i otaczającej rzeczywistości.

Tak plastyczne przedstawienie scen sprawiło, że wielokrotnie sama czułam się jakbym była w danej okolicy czy jakbym smakowała jedzone przez bohaterów potrawy. Jednak momentami wolałabym, aby tej treści poświęconej opisom było mniej, bo często były to powtarzane kilka razy te same sformułowania. Nie stanowiło to wielkiej tragedii, ale możliwe, że książka byłaby bardziej wciągająca i momentami mniej monotonna jeśli stron byłoby mniej przez pominięcie właśnie tych opisów.

Jako, że pierwsze chwile związane z lockdownem dotknęły nas wszystkich to czytanie o tym jak każdy z bohaterów na swój sposób reaguje na wieści o wirusie wzbudzało dużą ciekawość. Jak wygląda nierówna walka z czymś tak niebezpiecznym z perspektywy lekarzy czy pielęgniarek? W tej pozycji poświęcono temu wiele miejsca i możliwe, że pozwoli Wam to spojrzeć inaczej na pewne kwestie. Jakie trudności i wyzwania stały przed każdym z nas? Co było najbardziej szokujące? Jak wygląda stan pandemii w różnych krajach? To wszystko zostało tu opisane opierając się w szczególności na Polsce i Włoszech.

Rozczulały mnie momenty, w których bohaterowie wspominają Wenecje i mówią, że czują jakby miasto się na nich obraziło. Nagle wszystko co było takie piękne i barwne zatrzymało się i nie zamierza wrócić do normy.

Pełne żalu opisy lekarzy, którzy widzą pacjentów umierających w samotności, na których pochówku będą tylko grabarze… Nie raz łza się w oku zakręci, gwarantuję.

„W piekle pandemii” to książka, która z pozoru za pomocą barwnych opisów utrzymuje nas w błogich i pełnych rozczuleń klimatach. Jednak nie można zapomnieć, że to wszystko to nostalgie, które przyszły do bohaterów dopiero w sytuacji kryzysowej jaką jest wirus. Jeśli chcecie zobaczyć jak wygląda przystosowywanie się do nowej rzeczywistości wśród ludzi wykonujących różne zawody i mających inną codzienność. Polecam! Lekkie pióro, plastyczne opisy i brutalna prawda o tym jak w jednej chwili zatrzymał się cały świat.