Ktoś tak blisko recenzja

Pisarz i zbrodnia

Autor: @spiewajacabibliotekarka ·1 minuta
2024-11-20
Skomentuj
1 Polubienie
Wielu podejrzanych, wyścig z czasem i nietuzinkowe postacie. To wszystko i wiele więcej można znaleźć w napisanej w starym dobrym stylu powieści kryminalnej Wojciecha Wolnickiego "Ktoś tak blisko", rozpoczynającej nowy cykl "Tulpa".

Jak to w kryminale: jest trup, jest i sprawca. Rozpoczyna się śledztwo i szukanie winnego, miejscowa policja goni w piętkę, a osób podejrzanych o morderstwo pojawia się coraz więcej. Sieć intryg została utkana w misterny sposób, autor tak podkręcił fabułę i zwodził czytelnika, że do samego końca nie było wiadomo, kto jest winny wszystkich popełnionych zbrodni, nota bene inspirowanych powieściami napisanymi przez zmarłego brata, Mariusza Tylka.

Na uwagę zasługuje również dobrze budowane napięcie i klimat opowiedzianej historii, cierpki i mroczny. Ten znany z konwencji noir i sennego koszmaru.

Czym jest tajemnicza tytułowa tulpa? Jest to pojęcie zaczerpnietę z tradycji buddyjskiej, które w późniejszym czasie zostało zaadaptowane w praktyce okultystycznej. Jest to "myśloforma", obiekt stworzony z myśli i uczuć danej osoby, prościej ujmując równoległa osobowość. Autor kreuje postać Jacka Tylka, który uchodzi za ekscentrycznego pisarza. Często rozmawia z wyimaginowanym przyjacielem, który pierwotnie występuje w jednym z napisanych przez niego początkowych opowiadań. Z czasem staje się niezależną jaźnią. To sprawia, że postać Jacka jest nietuzinkowa, niejedno wymiarów i przez swoją nie spójność intrygująca. Tak naprawdę to każda z występujących w powieści postaci, nawet drugoplanowych, jest wyjątkowa i niepowtarzalna. I przy tym bardzo autentyczna w myślach, słowach i czynach.

Zakończenie było dla mnie zaskakujące, i, ku mojej uciesze, otwarte, co daje możliwość kontynuacji. Na którą zresztą po cichu liczę. Bo powieści Wojciecha Wolnickiego uwielbiam też za język, staranny i poprawny. Polecam lekturę nie tylko "Ktoś tak blisko", zachęcam także do sięgnięcia po inne tytuły autorstwa Wojciecha Wolnickiego. Każda z nich jest inna, każda z nich zaskakuje i zachwyca.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-11-20
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Ktoś tak blisko
Ktoś tak blisko
Wojciech Wolnicki "W. & W. Gregory"
8.9/10
Cykl: Tulpa, tom 1

Tulpa – równoległa osobowość, którą wyróżnia samoświadomość oraz niezależność od osoby, która wykreowała ją w swoim umyśle. Bywa określana jako „wymyślony przyjaciel”, jednak w miarę rozwoju zaczyna ...

Komentarze
Ktoś tak blisko
Ktoś tak blisko
Wojciech Wolnicki "W. & W. Gregory"
8.9/10
Cykl: Tulpa, tom 1
Tulpa – równoległa osobowość, którą wyróżnia samoświadomość oraz niezależność od osoby, która wykreowała ją w swoim umyśle. Bywa określana jako „wymyślony przyjaciel”, jednak w miarę rozwoju zaczyna ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

#współpraca Książka "Ktoś tak blisko" Wojciecha Wolnickiego, który do niedawna ukrywał się za pseudonimem W. & W. Gregory, to pierwsza pozycja tego autora, z którą mam do czynieniai ogromnie pozytywn...

@niepoczytalna_ @niepoczytalna_

W drugą rocznicę śmierci poczytnego pisarza Mariusza Tylka życie tracą kolejne dwie osoby związane ze stowarzyszeniem literatów. Co zastanawiające giną one w sposób opisany przez członków tej grupy. ...

@whitedove8 @whitedove8

Pozostałe recenzje @spiewajacabiblio...

Dziewczyna Szamana
Oczy szeroko otwarte

Pewnego dnia siostra Niki, Klara, znika bez śladu. W okolicy grasuje seryjny morderca. Policja bagatelizuje sprawę, Nika natomiast ma złe przeczucia. W końcu spotyka na ...

Recenzja książki Dziewczyna Szamana
Niech żyje zło
Zagrajmy antybohatera!

"Niech żyje zło" Sarah Rees Brennan to opowieść o antybohaterach, wszelkiej maści złoczyńcach, złoczyńczyniach i łotrach. Tym razem głos zostaje oddany zepsutym do szpik...

Recenzja książki Niech żyje zło

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl