Pippi Långstrump (po ślōnsku) recenzja

POLSKA WERSJA PONIŻEJ! A jo pisza terozki po ślońsku, ale po swojimu, boch nigdy się niy uczyła jako pisać.

Pippi Långstrump to moja nojlepszo filmowo bojka za czasōw bajtla. Jak w przeczkolu były kinderbaliki to dycki chciałach być Pippi, ale powiym wom, że pamiynca yno, że droty mie strosznie dziubały w łepa.

Pippi to nojsiylniyjszo, nojmilszo, nojfajniyjszo, nojbardzi dupno i nojbogatszo dziouszka na cołkim świecie. Miyszko blank sama w Bajzlowym Dōmku, ino ze swojim kōniym i małpiczkōm, co sie mianuje Pōn Nilsson. Mo tyż cołki kofer ze złotymi monetami, a fafernioki kulo na delōwce.

Ta ryszawo dziouszka byz wontpiynio je ôryginalno. Je dupno i udano, niyznyleżno, siylno i ucieszno. Je szczyro i przijazno, mo dobre serce. Yno z drugi strony robi co chce i kiedy chce. Niy trzinajom sie jom zakazy i przikazy. Niy chodzi do szkoły, niy wiy jak sie zachować, jak starzi godajom, to ôna tyż zaczyno z nimi godać, a niystworzone i szalōne historyje wymyśli na doczkaniu. Bajtly jom przajajom, a majoryntni jeji niy ciyrpiom.

Nigdy niy czytałach Pippi, dycki ôglondało sie jom w telywizorze, wiync to był cołkiym fajny powōt do bajtlowych czasōw. A że to było eszcze po ślonsku, to było jeszcze lepsze.

A na końcu ksiōnżki je słownik i terozki pora razy musiałach tam kuknyć. I jeszcze je CyDejka z audiobookiym. Trocha to posłochałach i powiym wom, że to je fest dupne. Do bajtlōw bydzie w som roz, ale majoryntnym tyż się spodobo.


POLSKA WERSJA

Pippi Langstrumpf (nigdy nie używałam Pończoszanka) to moja ulubiona filmowa bajka z dzieciństwa. Zawsze na baliki w przedszkolu chciałam być Pippi. I z tego wszystkiego pamiętam tyle, że druty strasznie wbijały się w głowę.

Pippi to najsilniejsza, najmilsza, najfajniejsza, najbardziej zakręcona i najbogatsza dziewczynka na świecie. Mieszka sama w Willi Śmiesznotce wraz ze swoim koniem i małpką, Panem Nilssonem. Ma też walizkę pełną złotych monet, a ciasto na pierniczki wałkuje na podłodze.
Ta rudowłosa dziewczynka bez wątpienia jest oryginalna. Jest przebojowa, niezależna, silna i zabawna. Jest serdeczna i przyjazna, ma dobre serce. Choć z drugiej strony robi, co chce i kiedy chce. Nie lubi zakazów i nakazów. Nie chodzi do szkoły, nie potrafi nie zachować, wtrąca się do rozmowy dorosłych, a niezwykłe i szalone historyjki wymyśla na poczekaniu. Dzieci ją uwielbiają, ale dorośli jej nie cierpią.

Nigdy nie czytałam Pippi, zawsze oglądało się ją na ekranie, więc to był przyjemny powrót do czasów dzieciństwa. A przeczytanie tego w wersji śląskiej po raz kolejny było ciekawym doświadczeniem.

Dodatkowo na końcu książki jest słowniczek i tym razem parę razy musiałam z niego skorzystać. Do książki dołączona jest również płyta CD z audiobookiem. Przesłuchałam kawałek i powiem wam, że jest świetny. Dla dzieciaków jak znalazł, choć i dorosłym też się spodoba.