Kudłata recenzja

"Kudłata" to książka poruszająca bardzo wiele poważnych tematów. Niby taka całkiem prosta, ale z bardzo głębokim przesłaniem, momentami chwytająca za serce, bardzo wzruszająca.
W życiu bardzo ważne są uczucia, miłość i przyjaźń, lecz bardzo ważne jest także życie w zdrowiu, bez dokuczających dolegliwości i chorób. Historia suczki opisanej w tej książce jest po prostu piękna. Wbrew pozorom nie jest to może lektura dla najmłodszych dzieci, ale potrafi dotrzeć do serca wszystkich pozostałych czytelników.
Tytułowa Kudłata to szczeniak, który swoim wyglądem bardzo odbiega od reszty swojego rodzeństwa. Przysparza jej to wielu kłopotów, bo nie tylko czuje się odrzucona przez swoje rodzeństwo, a przez to gorsza, to jeszcze nawet jej matka traktuje ją inaczej niż resztę. Jedynie starszy pan, Dziadek Krzykacz po jakimś czasie dostrzega w Kudłatej jej wyjątkowość i on właśnie nadał jej to imię.

Śledzimy w książce jej dorastanie i poznajemy losy z punktu widzenia psa, gdyż narracja prowadzona jest z perspektywy Kudłatej. Możemy poznać co czuje psia mam, co czują szczeniaczki, gdy zaczynają dorastać i przychodzi czas na to aby przejść w ręce innych ludzi. Poznajemy również relacje między psami i kotami, mimo tego iż z pewnością mieliśmy do czynienia z tymi gatunkami zwierząt w domach, to jednak tu, możemy poznać zupełnie inny aspekt. Trudne doświadczenia z dzieciństwa dały Kudłatej dużo siły i nawet zahartowały ją na dalsze życie. Autorka przekazuje nam wiadomość od innych zwierząt, że one wszystkie potrzebują tak jak my, ciepła, miłości, przyjaźni i szacunku. Zwierzęta są bezbronne, nie potrafią nam powiedzieć co moglibyśmy dla nich zrobić, aby się czuły chciane przez nas i kochane.
Moje starsze wnuki przeczytały tę książkę i teraz zupełnie inaczej patrzą na zwierzęta, na moje koty. A ponieważ zawsze marzyli o piesku, teraz chcą wziąć ze schroniska najbardziej dziwnego psiaka, nie ślicznego, lecz takiego smutaska, który był odrzucany przez innych.

Książka ta niejednokrotnie zmusza nas do refleksji, bo przecież życie nie tylko jest czarne i białe, ale ma jeszcze inne odcienie tych kolorów.
Polecam bardzo lekturę tej książki.