Uwięzieni w Galerii Lochy recenzja

Widziałam nie raz twórczość autorki, ale jakoś opis z tyłu nie trafiał w me gusta. Zobaczyłam na stronie księgarni zapowiedź i zaryzykowałam kupując tę lekturę w sumie w ciemno- nie było nawet przedpremierowych recenzji. Jak na powieść kryminalną mamy tutaj mało stron ok 190. Czy to wystarczy? Owszem. Autorka maksymalnie wykorzystała tą niewielką liczbę kartek. Początek jest wyrwany z zakończenia książki, co bardzo dobrze wprowadza w klimat. Autorce udało się dzięki pomysłowi ze spotkaniem autorskim zawęzić i teren i liczbę uczestników w zbrodni. Już od początku wiemy kto zabija, na kim zależy mordercy jak i kim jest. Każdy z bohaterów ma swoje '5minut' i możemy w niewielkim, ale wystarczającym stopniu poznać jego historię. Autorce udało się wpleść między zbrodnie przemyślenia na temat takich wartości jak przyjaźń czy miłość co było ciekawych przerywnikiem w lekturze. Sama zbrodnia nie była wymyślna, ale bardzo realistycznie przedstawiona. Zabawa w kotka i myszkę z mordercą bardzo przypadła mi do gustu. Kilka zwrotów akcji, przebiegłość ofiar jak i mordercy spowodowało, że nie można było przewidzieć zakończenia lektury czy następnych wydarzeń jak i oderwać się od niej na dłużej ;). Zakończenie pozostaje otwarte więc to od nas zależy czy przyjmiemy szczęśliwe czy nie zakończenie. Autorka udowodniła, że nie potrzeba stworzyć książki na 500str, aby wciągnąć w swój świat czytelnika, kilkukrotnie go zaskoczyć, zapoznać z bohaterami i stworzyć wieź miedzy nimi a czytelnikiem i opisać kilka zbrodni, których sprawcą nie koniecznie jest jedna osoba ;). Szczerze polecam.