Ciała subtelne recenzja

Ciała subtelne" to moja ulubiona książka początku tegorocznej jesieni i chyba jedna z ulubionych książek tego roku. Towarzyszyła mi w pociągach, na ławkach w parku, w autobusie, na obiedzie, kawie, pod kocykiem i w kolejce. Kojarzy mi się z orzechowym ramenem, croissantem z nadzieniem dyniowym i cynamonkami. Czyli chyba dobrze.
Mam wrażenie, że od tygodnia się z nią nie rozstawałam. I bardzo się cieszę, że na nią trafiłam!

Czytając ją, mamy trochę wrażenie jakbyśmy czytały_li czyjś pamiętnik.
Holly wraca wspomnieniami do swojego dzieciństwa, opisuje je i mierzy się z traumami, które całe dorosłe życie próbowała wyprzeć.
Okazuje się, że jedna wiadomość na messendżerze od starego znajomego potrafi skutecznie zaburzyć bezpieczną przestrzeń i zmusić do powrotu do czasów od których próbuje się całe życie uciec.
A nic dziwnego, że się próbuje kiedy jedynym wspomnieniem z dzieciństwa jest zapach zasikanego w nocy materaca, śmie.rć matki z przedawkowania, spanie po zapleczach barów, odebranie pijanemu ojcu praw rodzicielskich, wizyty kolejnych pracownic opieki społecznej, przenoszenie do kolejnych rodzin zastępczych i domów dziecka czy molestowanie seksualne (TW: Jest historia gwał.tu).

Mała Maggie, później dorosła Holly ze wszystkim musiała sobie radzić instynktownie, a wymyślanie siebie na nowo stało się trochę sposobem na przetrwanie.

Pomimo ciężkiego kalibru tej książki, wszystkim traumom i krzywdom jakich doświadczyła główna bohaterka, książka jest bardzo czuła.
To świetnie napisana i bardzo poruszająca historia, która pomimo tego, że jest grubą cegłą, wciąga bardzo i czyta się ją z dużymi emocjami.
Ciężko się oderwać, wysiąść na dobrej stacji czy iść do domu, gdy robi się już zimno. Będzie świetną propozycją na leniwe, długie, zimowe wieczory. Nie jest głupią opowiastką, wymyśloną historią o niczym i naprawdę warto ją przeczytać. Uwrażliwia, otwiera oczy, wywołuje empatię. Czytając takie historie doceniamy nasze życie, a problemy z którymi się zmagamy i które wydają się nie do rozwiązania, okazują się wcale nie być końcem świata.