Ja, diablica recenzja

Poznajemy Wiktorię Biankowską, która... umiera. Po śmierci trafia do Piekielnego urzędu ds. Rekrutacji, gdzie dowiaduje się, że zostanie Diablicą i od teraz zamieszkiwać będzie w Los Diablos. Po podpisaniu kontraktu zostaje jej przydzielona diabelska moc i własna rezydencja, gdzie znajdują się wszystkie instrukcje dotyczące jej przyszłej pracy w której będzie targować się z aniołami o dusze zmarłych. Poznajemy również Beletha, który zostaje konsultantem Wiktorii i który ma jej pomóc w jej pierwszych dniach. Dziewczynie trudno pogodzić się ze swoją śmiercią, której właściwie nie pamięta. Z czasem wracają do niej strzępki informacji z których stara się złożyć obraz całej sytuacji i odkryć dlaczego właściwie straciła życie.

Piekło nie wygląda tak jak może się nam to wyobrażać na podstawie różnych historii. Nie ma kotłów i płomieni. Jest za to wieczność spędzona w miłym śródziemnomorskim klimacie i w towarzystwie postaci, które w różny sposób odcisnęły się na kartach historii. Cezar czy Kleopatra to tylko niektóre z osób, które można tam spotkać, a wachlarz osobistości jest tam szeroki. I oczywiście, największym marzeniem mieszkańców Piekła jest udział w corocznym balu Lucyfera upamiętniającym jego zesłanie do piekieł.

Mój problem z „Ja Diablica” jest taki, że mam wrażenie, że jest trochę nierówna. To moja pierwsza książka autorki, więc ciężko mi ją porównać z jej innymi historiami. Niektóre żarty są wspaniałe i nie sposób się nie śmiać - ten z Vistą i XP z pewnością zapamiętam. Jednak przez to, że tych żartów w książce jest tak dużo to pod koniec miałem ich już trochę dość. Podobnie było z różnymi wątkami – jedne trafiły do mnie bardziej, a inne trochę mniej. Spodobało mi się przedstawienie samego Piekła, a postać Śmierci z jej zamiłowaniem do bombowych wydarzeń wywołuje uśmiech na twarzy.

Samą książkę można by po trochu nazwać połączeniem romansu z trójkątem miłosnym i kryminału z fantastyką w tle. Z tego powodu myślę, że jest jednak bardziej kierowana do żeńskiej części czytelników. Ja jednak miło spędziłem przy niej czas, bo jako historia jest bardzo oryginalna. Z pewnością sięgnę również po kolejne części, które już znajdują się na mojej półce.