Piekielna Mańka recenzja

Psychika ludzka jest skomplikowana i nieprzewidywalna. Popadamy ze skrajności w skrajność, od miłości do nienawiści. Wypowiadamy słowa, które potrafią podnieść na duchu, a zarazem można nimi zranić bardziej niż nożem. Dajemy życie, ale również je odbieramy. Przejmujące jest to, że w pewnych okolicznościach każdy z nas byłby zdolny do zbrodni. Ludzkość na przestrzeni wieków miała do czynienia z okrucieństwem niejednokrotnie. Szokujące występki popełniane pod wpływem emocji lub nagromadzonych latami krzywd, upokorzeń. Zdarzało się również, że mordercami kierowała chęć zysku. Nieustraszeni i pozbawieni uczuć, zepsuci. Ile zła musi tkwić w takich osobach, by dopuścić się strasznych czynów? Bestialstwo zawsze przeraża i nie ma na to wytłumaczenia.

Morderczyni, złodziejka, oszustka, femme fatale, manipulatorka. Przebiegła i okrutna. Wampirzyca z Kresów. Piekielna Mańka. Gorsza od szatana. Tyle określeń dotyczy jednej osoby. Germanida Szykowicz wraz ze Stanisławem Zbońskim siała przerażenie wśród mieszkańców II Rzeczypospolitej. Fantazje kobiety nie miały granic. W jej umyśle powstawały scenariusze które mężczyzna realizował. Dwójka ta dokonała pół setki morderstw, do tylu się przyznali.

Mocna powieść oparta na faktach, bardziej przerażająca niż niejedna fikcja. Zło w czystej postaci. Wydarzenia autentyczne, które mogą się powtórzyć w każdej chwili. Autor na podstawie zachowanych w archiwach dokumentów, zapisków, odtworzył życie brutalnych bestii.

Historia zbrodni, które powodują niedowierzanie. Przejmująca i intrygująca. Podszyta strachem i niedomówieniami. Odkryjemy mroczne zakątki przestępstw i afer. Spotkamy się oko w oko z okrutną morderczynią i groźnym zabójcą. Pobłądzimy pośród zaułków miast w poszukiwaniu prawdy zaglądając do najgorszych dzielnic, by poznać odpowiedzi na nurtujące pytania. Ujrzymy potwory w ludzkiej skórze i nieudolność ówczesnych organów ścigania. Z pozoru zwyczajni ludzie, wzbudzający zaufanie, którzy dopuścili się zadziwiający czynów.

Bandycka para podawała się za małżeństwo, czasami za rodzeństwo, używali różnych nazwisk. Przemieszczali się z miasta do miasta i prowadzili rozległy przestępczy proceder.

Bez sumienia, poczucia odpowiedzialności, bez poczucia zagrożenia. Kobieta do perfekcji opanowała umiejętność manipulowania. Rękoma Stanisława mordowała i grabiła. On bez mrugnięcia okiem realizował plan.

Na kartach tej powieści odbędziemy również wędrówkę po Kresach. Pogrążonych w biedzie i chaosie, które stały się zalążkiem zrodzenia pary zwyrodnialców. Tamtejsze miasta budziły lęk. Można było doświadczyć wszelkiego rodzaju przestępstw. Na ulicach spotkać najgorsze szumowiny, dla których zabicie człowieka nic nie znaczyło. Proza życia.

Książka fascynująca. Opublikowane w niej fotografie nadają tej historii autentyczności i realności. Czytajcie! Przekonacie się do czego zdolny jest człowiek. Niewiarygodne.
Gorąco polecam.