Piekielna królowa. Tom 2 recenzja

„Podobno podczas narodzin ludzie mają tylko dwa wrodzone lęki: przed spadaniem i przed głośnymi dźwiękami. Można powiedzieć, poza tymi dwoma wyjątkami jest wolne od strachu. Ale lęk i strach nie są tym samym. Lęk odczuwa się przed czymś, co nie stanowi zagrożenia. Strach – kiedy to zagrożenie jest śmiertelne".

Sytuacja Lethy na dworze pogarsza się z każdym dniem coraz bardziej. Strach przed tym, iż zostanie zdemaskowana oraz wyrzuty sumienia względem Aidena, z którym w końcu zaczęła się dogadywać spędzają jej sen z powiek.

Dodatkowo nieustannie czuje przerażający oddech Domhana na karku. Ojciec Aidena nie spuszcza jej z oczu, czekając tylko na jej najmniejsze potknięcie, nieodpowiedni gest, czy słowo by móc bez skrupułów odebrać jej życie.

Hali, którą niegdyś uratowała i którą uważała za przyjaciółkę nadal donosi Yenisei o każdym jej kroku z tą różnicą, że teraz robi to całkowicie jawnie. Jedynymi godnymi zaufania osobami wydają się być Rose oraz nowa służka Kenna, którą bardzo polubiła.

Nie sty każdy, kto staje się dla Lethy bliski prędzej czy później będzie cierpiał…

Pamiętacie, jak całkiem niedawno zachwycałam się „Piekielną narzeczoną” Klaudii Gregorczyk? Wciąż uważam tę książkę za odkrycie roku, jeśli chodzi o fantastykę, a teraz podpinam pod nią również drugą część tej serii. „Piekielna królowa" w niczym nie odstaje od swojej poprzedniczki, a nawet, szczerze mówiąc, wywołała we mnie jeszcze więcej emocji. Były momenty, że łezki kręciły się w oczach. Szczególnie poruszające były opisy katowania. Totalnie mnie przybiły. 🥺

Klaudia to zdolna bestia. Stworzyła świat, w który zostajemy wessani, gdy tylko odtworzymy książkę. Niepowtarzalny klimat, jaki nam towarzyszy sprawia, że całkowicie zapominamy o otaczającym nas świecie. Żyjemy wyłącznie tym, co dzieje się na Czerwonym dworze. A bohaterowie… Bohaterowie są rewelacyjnie opisani i nie mówię tylko o Lethi i Aidenie, ale również o postaciach drugoplanowych, chociażby o największym czarnym charakterze tej serii – Domhanie. Ten facet mnie przeraża. Już samo brzmienie jego imienia wzbudza strach. Jego stosunek do syna, to jak go traktuje, jak traktuje swoją żonę i poddanych sprawia, że ma się ochotę udusić gnoja gołymi rękami. Serio. Mogłabym użyć na nim kolców ryby fugu i nawet powieka by mi nie drgnęła.

Boję się, co się stanie, gdy intryga uknuta przez Yenisei, a której wykonawczynią jest Letha wyjdzie na jaw. Czy Aiden będzie umiał jej wybaczyć?

Jak dla mnie mocna ⭐10/10. Już nie mogę doczekać się kolejnej części. ❤️.