Perfectly wrong recenzja

,,Perfectly wrong" zdobyło 3 miliony odsłon na wattpadzie. Opowiada o parze nastolatków, ich relacji, jak i o problemach z którymi muszą się zmagać na co dzień.

Maley Watson - Trenuje łyżwiarstwo figurowe i przygotowuję się do turnieju łyżwiarskiego. Nie należy do najpopularniejszych osób w szkole, raczej jest w miarę cicha. Nie posiada dużej grupy znajomych, a dwie przyjaciółki.

Adam Farrow - Jest kapitanem w szkolnej drużynie hokeja. Jest popularny w szkole i ma spore grono znajomych. Z okazji nowego sezonu będzie musiał na nowo ubiegać się o miejsce kapitana, co nie będzie takie proste z uwagi na wypadek przez który wylądował z gipsem na nodze. Teraz musi dużo trenować, żeby wrócić do dawnej formy i nie pozwolić zająć swojego miejsca.

Wydawało by się, że jedyne co ich łączy to wspólne zamiłowanie do łyżew. Ale czy na pewno? Oprócz tego, uczęszczają do jednego liceum, mieszkają obok siebie, a ich matki przyjaźnią się od dziecka. Ich rodzicielki wiele lat temu zapisały w różowym notatniku z kokardką, że ich dzieci muszą połączyć je rodzinnym węzłem, a w najgorszym przypadku muszą się przynajmniej przyjaźnić. Ich plany niestety się nie powiodły, a wręcz przeciwnie i jedynym uczuciem które towarzyszyło ich dzieciom to wzajemna nienawiść.

Adam po wypadku potrzebuje większej ilości treningów, żeby móc jak najlepiej przygotować się do eliminacji, a jego trenerką zostaję Maley. Mimo, że obydwojgu z nich nie podoba się ten pomysł, nie mają wyboru i muszą się na niego zgodzić.

W między czasie możemy obserwować jak rozwija się ich relacja i jakie napotykają przeszkody na swoich drogach.

Końcówki chyba nikt się nie spodziewał. Ogółem mam wrażenie, że więcej się dzieje po jakiejś 1/3 części książki.

Czytając, nie czuć też takiego wattpadowego stylu, a wręcz przeciwnie, jakby była to książka napisana przez zwykłego autora książek.

Książka z gatunku ,,enemies to lovers". Narracja jest pierwszoosobowa, z punktu widzenia Maley. Opowiadanie posiada prolog, 43 rozdziały i epilog. Łącznie 274 strony. Bardzo mi się podoba okładka. Książka ma lekko pożółkłe strony, przyjemną czcionkę i krótkie rozdziały, co mi ułatwia czytanie. Posiada również skrzydełka.

Muszę też wspomnieć o słodkich rysunkach, które mnie całkowicie urzekły.

Bardzo przyjemnie i szybko czytało mi się ,,Perfectly wrong". Na pewno jest jedną z lepszych książek które czytałam ostatnio i zdecydowanie brakowało mi czegoś takiego. Mocno mnie poruszyła i dała dużo do przemyślenia. Ma dużo ciekawych cytatów, a to jeden z nich ,,Nie sztuka popełniać błędy, sztuką jest potrafić się do nich przyznać.". Jest to pierwsza książka którą zaczęłam zaznaczać znacznikami, bo nie mogłam przejść obojętnie obok tych wszystkich momentów. Osobiście bardzo polecam tą książkę innym. Sama bym dużo dała, żeby na nowo po raz pierwszy móc ją przeczytać. Jestem zakochana w tym opowiadaniu.