Rodzina Monet. Perełka recenzja

W Intenrecie krąży wiele negatywnych opinii o serii Rodzina Monet, a mi paradoksalnie bardzo przypadła do gustu. To dziwne, bo jestem naprawdę kapryśną czytelniczką i dobra książka musi spełnić parę moich kryteriów! Powieść Weroniki Anny Marczak okazała się totalnie niezobowiązującą lekturą, idealną na wieczór. Mogłam się przy niej zrelaksować, oderwać od codzienności i po prostu cieszyć się czytaniem dla rozrywki. Nie analizowałam, nie zagłębiałam się w szczegóły i może to dlatego oceniam tą lekturę pozytywnie. Bądź co bądź, nie jest odpowiednia dla grupy wiekowej, wśród której realnie króluje, ale nikt nie jest w stanie żadnymi argumentami zniechęcić zapalone nastolatki :) Mam jedną w mieszkaniu i od niej tą pozycję pożyczyłam, haha!

Czy jestem zachwycona? Niekoniecznie, ale muszę z ręką na sercu przyznać się do tego, że historia piętnastoletniej Hailie Monet bardzo mnie wciągnęła i interesowałam się losami dziewczyny przez kolejne trzy tomy. Z pozoru nie jest nad wyraz oryginalną postacią literacką, bo doświadczenia życiowie nastolatki często przewijają się w książkach young adult. Wyróżnia ją jedno - rodzina inna niż wszystkie. Taka, z którą jeszcze się nie spotkałam. Rodzinna tragedia zakończyła w życiu niedużej Hailie pewien rozdział, a burzliwie rozpoczęła kolejny, którego nikt nie mógłby się spodziewać. Uważam, że autorka świetnie skomponowała całą historię (w kolejnych częściach serii troszkę poniosła ją wyobraźnia) i do gustu przypadły mi sylwestki bohaterów książki. Podobało mi się to, że każda z postaci wyróżniała się danym zestawem cech, przypisanym tylko do niej. To sprawiało, że bohaterowie Rodziny Monet już od początku byli unikatowi i nie do podrobienia. Dzięki temu także, łatwo było zorientować się w akcji i odróżnić od siebie braci Monet.

Z zainteresowaniem pochłaniałam lekturę i dobrze bawiłam się poznając kolejne sekrety tej niepowtarzalnej rodziny oraz uczestnicząc w niebezpiecznych akcjach, opatrzonych ogromnymi pieniędzmi i luksusami. Książka z założenia ma opowiadać o dojrzewaniu i radzeniu sobie z przeciwnościami losu, więc brzmi jak świetna pozycja dla trzynastolatek. W mojej ocenie byłaby idealna dla tej grupy, gdyby usunięto sceny związane z seksualnością i sprośne żarty. Ich obecność w tekście przyprawia co najmniej o zażenowanie i wstyd. Nie na miejscu są takie treści i myślę, że książka tylko zyskałaby na swoim uroku, gdyby takie sceny pominięto :)