W cieniu Śnieżki recenzja

“W cieniu śnieżki” jest najnowszą książką Weroniki Cichoń i zarazem kontynuacją losów Aleksa i Wiki. Rok temu mieliśmy okazję poznać zagubioną we własnych uczuciach młodą kobietę, która wiele przeszła. Koniec pierwszego tomu rozwalił mnie na małe kawałeczki i nie byłam w stanie się po niej pozbierać. Wiktoria zrobiła coś, czego nie byłam w stanie jej wybaczyć i razem z Aleksem odczuwałam te wszystkie negatywne emocje.

Pierwszy tom skierowany był głównie skierowany na Wiktorię, to z jej perspektywy poznawaliśmy całą historię. W drugim tomie natomiast skupiamy się na Aleksie. To właśnie z jego perspektywy napisana jest książka, co bardzo mi się spodobało.

Minęło sześć lat, a Aleks w miarę wyprostował swoje życie. Znalazł pracę, ma dziewczynę, choć nie do końca jest z nią szczęśliwy i co najważniejsze, Laura jest przy nim częściej, niż mógłby sobie tego zamarzyć.

Bańka pozornego szczęścia jednak nie trwa zbyt długo. Zbliża się wesele przyjaciół Aleksa, a wraz z nim do polski wraca Wiktoria i wzbudza w Aleksie wszystkie uczucia, o których myślał, że się wyleczył. Ale jak można żyć i myśleć o przyszłości, kiedy tak naprawdę przeszłość nie jest zamkniętym tematem?

Aleks jest na granicy własnych wytrzymałości. Nadal odczuwa ogromny żal i ból na wspomnienie tego, co wyrządziła mu Wiktoria, z drugiej jednak strony, jego pragnienia i serce pchają go z powrotem w objęcia miłości sprzed lat. Lęk przed ponownym zranieniem towarzyszy mu na każdym kroku, więc kiedy tylko jego uczucia chcą dać upust, Aleks robi wszystko aby do tego nie doszło.

Drugi tom, dokładnie tak jak pierwszy przyprawił mnie o szybsze bicie serca, łzy i mnóstwo emocji.

Bohaterowie można by powiedzieć, że dojrzeli, choć nadal przejawiają charakter z początków ich znajomości. Dużą i naprawdę bardzo pozytywną przemianę przeszła tutaj Wiktoria, z wiecznie kłótliwym charakterem zamieniła się w oazę spokoju. To było naprawdę świetne, że autorka o tym pomyślała, ponieważ w pierwszej części momentami jej napady złości były irytujące.

Aleks pomimo swoich odradzających się uczuć, był bardzo nieufny w stosunku do Wiktorii. Bardzo dużym plusem było dla mnie to, że książka nie rozwinęła się zbyt szybko. Relacje między Aleksem i Wiki były do naprawienia i potrzeba było na to czasu. Dokładnie tak jak w pierwszym tomie, realizm był głównym czynnikiem, który chwytał za serce, bo dobrze wiemy, że zdrady najukochańszych osób nie da się tak łatwo przebaczyć.

Jednak z czasem ich relacje się polepszają, ale jak wiemy, nie wszystko jest kolorowe a życie stawia na naszych drogach wiele przeciwności i testuje nasze granice. Czy Aleks i Wiki zdołają pokonać swoje? Tego dowiecie się z książki “ W cieniu śnieżki”, który serdecznie wam polecam. Ja jestem oczarowana równie mocno jak pierwszą częścią. Szkoda tylko, że tak szybko się to skończyło. Mam nadzieję na kolejne tomy i jeszcze raz, polecam z całego serduszka!