Pan od poezji. O Zbigniewie Herbercie recenzja

Liczyłam na podróż pełną poezji i cytatów z wierszy Herberta, ale biografia napisana przez Joannę Siedlecką ma zupełnie inny charakter. Jak sama na wstępie przyznaje, to patchworkowa opowieść. Nie tak łatwo dotrzeć do informacji o poecie, który na stałe wpisał się w polski kanon literatury.

Przemilczane i kontrowersyjne

Ponad 650 stron o Zbigniewie Herbercie nie jest lekturą łatwą, ale warto zapoznać się z tą biografią. Chociaż miejscami dość smutna i kontrowersyjna. To nie poetycki świat pełen metafor, ale okrutne czasy, w których trzeba było dokonywać bardzo trudnych moralnie wyborów. Na początku poznajemy jego rodzinny Lwów. Autorka przedstawia rodzinne koligacje i kreśli portret najbliższych. Dowiadujemy się o defekcie Zbigniewa Herberta - uległ wypadkowi na nartach, przez to zawsze potem miał już problem z nogą. O Lwowie nie lubił mówić. Podobnie zagadką był jego udział w AK. Autorka przytacza ciekawe opinie, dzięki którym można też wykształcić swoje własne poglądy na sprawę.

Jaki był Herbert?

Herbert bardzo lubił kobiety. Poznajemy jego pierwszą wielką miłość i jednocześnie muzę - Halinę. Miał liczne romanse, brylował humorem, sarkazmem i ironią. Ale najważniejsze jest to, że był bezkompromisowy. Nie ukrywał, że jest antykomunistą. Nie chciał bawić się w żadne układy i jednoznacznie oceniał tych, którzy postąpili inaczej.

Konflikt z Miłoszem i afera noblowa

Wokół Herberta zawsze krążą opowieści o dwóch ważnych sprawach. Pierwszą z nich jest konflikt z Czesławem Miłoszem, który według poety miał powiedzieć, że Polskę należy przyłączyć do ZSRR. Oprócz tego wiele osób przytaczanych w książce przyznaje, że to właśnie Herbertowi należała się nagroda Nobla, ale był "niewygodny" dla władzy. Donosy, raporty na Herberta, sprawy paszportowe i wyjazdy za granicę to fragmenty biografii, które najbardziej mnie zainteresowały. Książka nie napawa optymizmem, ale na pewno warto ją przeczytać, by lepiej poznać Zbigniewa Herberta.