Papierowy motyl recenzja

O książce przeczytałam u Kasandry_85 i od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Piękna okładka, ciekawy opis no i objętościowo mała. Coś w sam raz na upalne dni. I jeszcze ten tytuł. Zaintrygował mnie. Ale od początku…

Lidia to kobieta, która spędziła dzieciństwo w Domu Dziecka. Gdy z niego wyszła miała nadzieję na lepsze jutro. Jednak los chciał inaczej. Pracuje w nocnym klubie, poznaje mężczyznę, którego pokochała, a który ją oszukiwał. Odchodzi od niego gdy jest w trzecim miesiącu ciąży zatajając to przed nim. Rodzi dziewczynkę Sonie. Szczęśliwa mama od początku robi wszystko by córce niczego nie brakowało. Gdy Lidia niczego się nie spodziewa spada na nią straszna informacja – jej córeczka ma białaczkę. Zaczyna się walka z chorobą i czasem. Czy Sonia przeżyje? Czy dziewczynka pozna swojego tatę? I wreszcie czy Lidia odnajdzie swoją rodzinę i szczęście? O tym przekonajcie się sami.

Wiedziałam już mniej więcej czego mogę się spodziewać, a i tak momentami zatykało mi dech z wrażenia. Nie wiem co może czuć dziecko będące w Domu Dziecka gdy uważa, że nikt go nie chce i nie kocha. I nie chce wiedzieć. Dalej los też nie rozpieszczał głównej bohaterki. Pierw straciła przyjaciółkę, która zginęła bez słuchu, potem facet, który ją oszukiwał i wreszcie choroba córki. Dużo prawda? A jednak Lidia walczyła. Walczyła mimo tego, że czuła się bezsilna i zrozpaczona. Podziwiam ją. Za determinację, siłę do walki, wiarę w lepsze jutro. Lecz czy ono nadejdzie? Oby bo zasługuje na to.

Książka jest napisana prostym językiem i porusza trudne tematy. Moim zdaniem warto ją przeczytać ponieważ jest napisana w ciekawy sposób i wciąga czytelnika od pierwszych zdań.

Za egzemplarz recenzyjny dziękuję wydawnictwu Novae Res!

Autor: Marika Krajniewska
Tytuł: Papierowy motyl
Wydawnictwo: Novae Res
Rok wydania: 2009
Liczba stron: 156