Pianie kogutów, płacz psów recenzja

Państwo naznaczone historią...

Autor: @sarzynskikacper ·1 minuta
2021-01-13
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Reportaż o ludobójstwie w Kambodży dokonanym przez Czerwonych Khmerów w latach 1975-1979. A właściwie to o współczesnej Kambodży, która już od 40 lat jest napiętnowana tymi wydarzeniami. Jest to książka poświęcona nizinom społecznym, tym, którzy stoją na linii frontu, która doświadcza całe ich życie, a jest ich około 70% całej populacji tego kraju.
Autor w swoim reportażu w przystępny sposób przedstawia życie w Kambodży, czyli głód, góry śmieci, szczury, robactwo i wachlarz różnych chorób. Pokazuje nam ten kraj jako taki, który nie potrafi sobie poradzić z własną historią, która była bardzo ciężka. Książka ta wstrząsnęła mną do granic możliwości, jak rząd może dopuścić do tego, by ludzie umierali w niesterylnych warunkach na zwykłą biegunkę. To jest wprost nie do pomyślenia.
Wojciech Tochman lwią część reportażu poświęca też osobom wykluczonym z życia społecznego, czyli psychicznie chorym. Osobom cierpiącym na schizofrenię lub depresję, które są zamykane w klatkach i przypinane do nich łańcuchem. Te osoby nie otrzymują regularnych i pełnowartościowych posiłków, a potrzeby fizjologiczne muszą załatwiać pod siebie. Każda z tych zamkniętych osób niesie ze sobą bagaż doświadczeń, którego nie zrzuci do końca życia, a jedynie będzie do niego dokładać kolejne zdarzenia nie otrzymując jakiejkolwiek pomocy ze strony państwa. Ale ich życie odmienia się, gdy pewnego dnia w malutkich wioskach pojawia się medyczny Anioł.
"Pianie kogutów, płacz psów" pokochałem przede wszystkim za ukazanie Kambodży w bezprecedensowy sposób, nie jak na zdjęciach, gdzie widzimy wyidealizowany obraz tego świata, za obraz świata, w którym nawet dzieci muszą zasuwać przy wypalaniu cegieł. Przy lekturze tej książki towarzyszyły mi silne emocje, dlatego właśnie ją polecam.
⭐8/10

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

Podsumowując, w tej książce spodziewałem się kompletnie czegoś innego, miłe zaskoczenie.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-01-07
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pianie kogutów, płacz psów
3 wydania
Pianie kogutów, płacz psów
Wojciech Tochman
8.2/10

Świat po ludobójstwie. Kambodża po Pol Pocie. Przez lata dręczyli i mordowali, Khmerzy Khmerów. Ci, którym udało się przeżyć, zostali bez domów, bez bliskich, z traumą, chorobą, obłędem… Bywa, że ic...

Komentarze
Pianie kogutów, płacz psów
3 wydania
Pianie kogutów, płacz psów
Wojciech Tochman
8.2/10
Świat po ludobójstwie. Kambodża po Pol Pocie. Przez lata dręczyli i mordowali, Khmerzy Khmerów. Ci, którym udało się przeżyć, zostali bez domów, bez bliskich, z traumą, chorobą, obłędem… Bywa, że ic...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Idąc dalej tropem reportaży, geograficznie nie tak daleko od czytanego ostatnio „Człowieka w przystępnej cenie” (Tajlandia) wylądowałem z Wojciechem Tochmanem w Kambodży za sprawą „Piania Kogutów, Pł...

@Johnson @Johnson

W 2019 roku spełniło się jedno z moich podróżniczych marzeń – zobaczenie Angkoru, a dokładniej Świątyni Angkor Wat. Czy jadąc tam wiedziałam coś o Kambodży? O jej mieszkańcach? Historia? Społeczeństw...

@Magda_Maruszak @Magda_Maruszak

Pozostałe recenzje @sarzynskikacper

Las zbliża się powoli. Kto po wojnie mordował w Dębrzynie
Kompendium pamięci i niepamięci - "Las zbliża się powoli. Kto po wojnie mordował w Dębrzynie?" Rafał Hetman

"Las zbliża się powoli. Kto po wojnie mordował w Dębrzynie?" Rafał Hetman Dębrzyna jest niewielkim lasem o krwawej historii. Najstarsze drzewa pamiętają zarówno polowan...

Recenzja książki Las zbliża się powoli. Kto po wojnie mordował w Dębrzynie
Ania na uniwersytecie
U bram uniwersytetu - "Ania na uniwersytecie" Lucy Maud Montgomery

"Ania na uniwersytecie" Lucy Maud Montgomery Pożegnania prawie zawsze bywają trudne. W tej sytuacji zostaje postawiona Ania, która jest zmuszona do opuszczenia swojego ...

Recenzja książki Ania na uniwersytecie

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl