Panny Fortuny recenzja

Jest to I część sagi o rodzinie Sobolewskich. Jest rok 1800. Warszawa jest pod pruskim zaborem. Dziedzic Sobolewski z małżonką i sługami zostali napadnięci podczas podróży i zamordowani. Lokaj rodziny uratował dwie nastoletnie córki Sobolewskich Cecylię i Franię. Plenipotent dziedzica okradł go, zastawił dwór i uciekł. Dziewczynki zostały same, straciły rodziców, dom i majątek.

Bezdomnymi siostrami zajęła się staruszka kasztelanowa połaniecka. Później obowiązki opiekuńcze przejął pojawiający się znikąd stryj Ignacy, brat ojca dziewczynek. Człowiek charakterny, zakała rodziny, utracjusz i awanturnik, skłócony z rodziną i wydziedziczony z majątku. Początkowo relacje między stryjem a siostrami były fatalne. Dziewczynki mimo, że były szlachciankami ciężko pracowały fizycznie w zajeździe, w którym się zatrzymali. Przeszły też wojskowe szkolenie prowadzone przez kaprala stryja, co zaowocowało w przyszłości.

Dziewczynkom mimo nieszczęścia jakie je spotkało sprzyjała Fortuna. Pobyt u stryja zahartował je, wzmocnił, a że były silnymi osobowościami z trudnych sytuacji wychodziły obronną ręką. Ponadto uczyły się języka francuskiego, dworskich manier, obycia towarzyskiego i uświadamiania seksualnego. Cecylia była poukładana, racjonalna i pragmatyczna. Frania szalona, nieokrzesana z wariackimi pomysłami.

Mieszkanie pod opieką stryja dostarczyło siostrom wielu niezapomnianych wrażeń. Z upływem czasu coraz lepiej dogadywały się ze stryjem. Potrafiły utemperować awanturniczy charakter stryja. Zmieniły go, uczyniły lepszym człowiekiem. On sam się bardzo zmienił. Zarzucił hulaszczy i awanturniczy tryb życia. Celem całej trójki było wytropienie morderców rodziców dziewczynek i odzyskanie rodzinnego majątku.

Siostry na co dzień kruche i delikatne w obliczu zagrożenia stawały się dzielnymi wojowniczkami. Niebezpieczeństwo czyhało na nie na każdym kroku. Ktoś chciał się pozbyć dziewcząt. Morderca rodziców podążał ich śladem, lecz dziewczynki wymykały mu się za każdym razem.

W powieści znajdujemy i momenty humorystyczne i zabawne jak i przerażające i krwawe. Kibicujemy bohaterom których nie sposób nie polubić. Oprócz nich występują autentyczne postaci historyczne. Akcja toczy się szybko i nie można się nudzić. Zakończenie powieści zaskakuje. W tle historia stolicy pod zaborami. Ciekawa lektura.