Nie znam twórczości Jane Austen, zawsze obawiałam się, że panoszący się na stronach jej powieści sielski nastrój, uśpi mnie już po przeczytaniu kilku pierwszych wersów, tym samym „Pamiętniki Jane Austen” nie napawały mnie radością. Miłośnika sensacji i horrorów bardzo trudno uwieść klimatem wczesnych lat XIX wieku, w tym krynolinami, infantylnymi rozmowami przy herbatce i wyborami odpowiedniego kandydata na męża. Gdyby nie kusząca przedmowa redaktorki, która wspomina, że książka powstała na podstawie prawdziwych pamiętników panny Austen, znalezionych podczas remontu dachu we dworze w Chawton, zapewne nigdy nie przeczytałabym tej powieści.
Na szczęście, stało się inaczej. Skuszona interesującym wstępem, z wielkim zaangażowaniem wkręciłam się w historię o słynnej powieściopisarce.
Opowieść zaczyna się momencie w którym nasza bohaterka ma dwadzieścia pięć lat i zmuszona jest wraz z rodzicami opuścić rodzinne Steventon , przeprowadzając się do Bath, gdzie ukochany ojciec Jane umiera, pozostawiając kobiety ze swojej rodziny w bardzo trudnej sytuacji finansowej. Dzięki pomocy najbliższych panie jakoś sobie radzą. W niedługim czasie, Jane poznaje przystojnego pana Ashforda, a także zaczyna intensywną pracę nad swoimi powieściami.
Syrie James, autorka „Pamiętników Jane Austen” jest wielką fanką powieściopisarki. Tak naprawdę ta książka to fikcja literacka, która jednak powstała na podstawie prawdziwych zapisków, a wydarzenia są oparte na znanych faktach z życia Jane, co wybitnie dodaje pikanterii całej historii.
Kiedy czytałam tę ciekawą opowieść miałam wrażenie, że wszystko co jest w niej zawarte miało miejsce. Opisy dworów, ogrodów, bohaterów, ich styl ubioru, a nawet sposób wysławiania są niesamowicie realne i robią wrażenie. W sumie nie powinno to dziwić, Syrie przeprowadziła dogłębne badanie życia pisarki i jej epoki, więc samo przez się, rzeczywistość charakterystyczna dla tych lat nie jest jakimś widzimisię autorki.
Pierwszoosobowa narracja to strzał w dziesiątkę, postrzeganie świata przez niesamowicie inteligentną Jane, jest ciekawym doświadczeniem. Jej ironiczne, niekiedy pełne humoru riposty wbijają fotel i powodują wybuchy śmiechu. Styl autorki jest satyryczny, jednocześnie ciągle pozostaje elegancki i urzekający. Być może niektóre dialogi, brzmią ckliwie i infantylnie, ale pamiętajmy, że wydarzenia rozpoczynają się w 1800 roku, a w tym czasie, głównym zajęciem panien były wspólne pogadanki o statusach i mariażach - wybaczyć to trzeba.
Oprócz głównego wątku – tajemniczej znajomości Jane i jej zdolności pisarskich – w książce poruszane są ówczesne problemy społeczne , obyczaje, jak również zostaje czytelnikowi przybliżona delikatna natura kobieca.
Dodatkowym atutem powieści jest znajdujące się na końcu kalendarium życia Jane Austen, wywiad z Syrie James oraz cytaty z tekstów Jane i tematy do dyskusji.
„Pamiętniki Jane Austen” to historia o wielkiej miłości i wielkiej pasji. Czyta się ją z ogromnym zainteresowaniem, tym bardziej, że tekst obfituje w emocjonujące momenty, dostarczające lekkiego podniecającego dreszczyku.
Ta pozycja to obowiązkowa lektura dla wielbicieli powieściopisarki, a dla czytelników dla których obca jest proza Jane Austin, to wyśmienity początek do zapoznania się z jej twórczością.