Oszustka recenzja

"Przeszłość da się zapakować w pudło i upchnąć gdzieś w piwnicy. Nie sposób go wyrzucić, nie można polać benzyną, przytknąć płonącej zapałki i raz na zawsze zapomnieć. Wciąż trzeba pilnować, by zawartość się nie wysypała i by nikt w nim nie grzebał - ale jeśli jest się wystarczająco uważnym, to ma szansę powodzenia."

Uwielbiam czytać debiuty, przy których nie czuć, że to pierwsza powieść autora/autorki. Przez książkę idzie się jak burza, wydarzenia obserwuje się z wielkim zainteresowaniem, stopniowanie napięcia podsyca ciekawość, a bohaterowie są tak dobrze skonstruowani, że czytelnik stara się postawić na ich miejscu. Poprzeczka zostaje wysoko postawiona i tylko pozostaje obserwować, czy będzie to tylko ta "jedyna" powalająca historia, czy kolejne przyćmią debiut.

"Oszustka" jest właśnie takim debiutem. Aleksandra Śmigielska stworzyła bohaterkę, która przykrą przeszłość zostawiła daleko za sobą. Jednak przeszłość potrafi upominać się o swoje ofiary i wywołać popłoch w dotychczas spokojnym życiu. Marta oddzielając się grubą kreską od czasu dzieciństwa i dorastania, chce prowadzić normalne życie. Całkiem niezłe życie, ponieważ prowadzi przychodnię weterynaryjną, czyli robi to, co lubi, jest żoną i matką. Waha się między pracą a sprawami rodzinnymi, ale myślami zawsze wraca do męża i dzieci. I jeszcze jedno. Za wszelką cenę zadba o bezpieczeństwo swoich najbliższych.

Trzeba być dobrym kłamcą, by przez kilka dobrych lat oszukiwać swoich najbliższych co do pochodzenia, przeszłości. Jak mówi stare przysłowie "kłamstwo ma krótkie nogi" i to dosięgło Martę.

Thriller w wykonaniu pani Aleksandry Śmigielskiej to istna gratka dla fanów tego gatunku. Już na początku jest się zbombardowanym wydarzeniami zasiewając niepokój, który towarzyszy do ostatniej strony. Tok myślenia głównej bohaterki bardzo mi zaimponował, mogłaby spokojnie zostać śledczą a nie panią weterynarz.

W moim odbiorze Autorka dopieściła tę powieść jak swojego zwierzaka, którego kocha i dba o jego zdrowie patrząc na profesję, którą się zajmuje. To także plus powieści, ponieważ pod tym względem research nie był potrzebny. Śmigielska miała go w małym paluszku. To nie jest oczywista powieść. Miałam kilka scenariuszy, jak mogą potoczyć się losy Marty i prawie się wstrzeliłam słabo w to wierząc. A jednak.

Cóż, myślę, że to kolejna nowa postać na rynku wydawniczym, która może namieszać wśród czołowych autorów, czego życzę. Z czystym sumieniem mogę Wam polecić "Oszustkę".