Ostatnia piosenka recenzja

Powieści Sparksa ostatnio mnie zaciekawiły. Najpierw "Jesienna miłość", teraz "Ostatnia piosenka". I czym więcej czytam tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Nicholas jest jednym z najlepszych pisarzy.
Życie siedemnastoletniej Ronnie Miller wywróciło się do góry nogami, gdy jej ojciec postanowił porzucić karierę i wyjechać do niewielkiego miasteczka w Północnej Karolinie. Jego ucieczka oznaczała koniec małżeństwa Millerów. Trzy lata później Ronnie dalej nie chce mieć nic wspólnego z ojcem i nie utrzymuje z nim kontaktu.
Nieoczekiwanie matka wysyła dziewczynę i jej młodszego brata, Jonaha, by spędzili wakacje w Wilmington. Dla Ronnie to ciężka próba - przyzwyczajona do Nowego Jorku, zakochana w jego nocnym życiu i modnych klubach, musi zmierzyć się nie tylko z niechęcią do wiodącego spokojne życie pianisty i zaangażowanego w budowę miejscowego kościoła ojca, ale również z senną atmosferą nadmorskiej mieściny. Wszystko wskazuje na to, że to będzie najgorsze lato w jej życiu...
Fabuła jest bardzo ciekawa. Ciężko było mnie odciągnąć od tej książki. Tutaj mamy wiele interesujących wątków. Nie tylko miłość jaka zrodziła się pomiędzy Ronnie i Willem. Widzimy tutaj także jak główna bohaterka dorasta. Początkowo egoistka, robiąca na złość rodzicom. Potem dojrzała, współczująca nastolatka.
Urokiem pisaniny Sparksa jest to, że są momenty w których czytelnik się wzrusza. Nie ma idealnej historyjki, która kończy się happy endem. Tak jest i tutaj.
Przez całą książkę poznajemy każdego z bohaterów. Przybliżamy się do nich z każdą stroną. Przeżywamy każdy moment ich życia.
Właśnie przez to ciężko było mi pogodzić się z niektórymi momentami.
Nie zawiodłam się na "Ostatniej piosence". Tym bardziej, że nie liczyłam na coś pięknego. Miley Cyrus na okładce nie była dla mnie zachętą. Ale starałam się nie myśleć o niej jako głównej bohaterce.
Książka jest przepiękna i polecam.