Ostatnią kartą jest śmierć recenzja

Anna Klejzerowicz to nie tylko pisarka ale i publicystka i fotograf. Jest znana z wielu opowiadań w prasie, głównie o treści społeczno-obyczajowej oraz fantastycznej. Współpracuje z takimi wydawnictwami jak Bertelsmann, Phoenix Press, Marquard Media, Axel Springer, Edipresse. O sobie samej mówi: „Mieszkam wśród lasów, w pięknej dolinie, w starym domu. Tam piszę. Oraz fotografuję. Przyrodę, koty. Mam ich kilka w domu. Dla pozostałych w okolicy, wspólnie z rodziną i sąsiadami, prowadzę kocią stołówkę.” Warto dodać, że Anna Klejzerowicz jest wieloletnim współpracownikiem Teatru Atelier w Sopocie.

Najbardziej znane opowiadania Anny Klejzerowicz to: „Złodziej dusz” i „Sąd ostateczny”. Najnowsze dzieło autorki to „Ostatnią kartą jest śmierć”. Uwielbiam książki detektywistyczne, z dreszczykiem emocji, z wielką niewiadomą i zaskakującym zakończeniem. Czy znalazłam to wszystko w wymienionej książce? Tytuł świetny. Okładka jeszcze lepsza, ale zawartość trochę mnie zawiodła. Zaczęło się niewinnie. Dziennikarka śledcza Weronika Daglewska robi sobie urodzinowy prezent- idzie do wróżki. Niestety po paru miesiącach od jej wizyty wróżka wypada przez okno. I tutaj zaczyna robić się ciekawie, ponieważ mąż tarocistki podejrzewa, że została ona zamordowana. O pomoc w rozwiązaniu prosi dziennikarkę. Ta wiedziona swoim przeczuciem postanawia rozwikłać zagadkę. Miały być dreszcze, zawiłości i zaskakujące zwroty akcji. A co dostajemy? Brak szczegółowych opisów, trochę nudy i przede wszystkim to co najbardziej mnie zasmuciło fabuła jest przewidywalna. Książka detektywistyczna powinna zaskakiwać aż do ostatniej strony. Tymczasem rozwiązania można się domyślać dużo szybciej. I na tym książka traci.
Mimo tych wad warto do niej sięgnąć. Dlaczego? Po pierwsze książkę czyta się w ekspresowym tempie. Jest lekka i przyjemna. Nie ma w niej wielu wątków dzięki czemu nie gubimy się w gąszczu informacji i nie zapominamy żadnego fragmentu. Czasami warto przeczytać prostą, nieskomplikowaną książkę i na chwilę oderwać się od szarej rzeczywistości. A postać Weroniki Daglewskiej jest wręcz urocza. To zakompleksiona kobieta, która straciła pracę i mężczyznę. Poszukuje nowego sensu życia. Znalezienie zabójcy wróżki staję się początkiem jej nowego, ekscytującego życia. Zawsze marzyła o własnej agencji detektywistycznej. A marzeniom trzeba wychodzić naprzeciw.
„Ostatnią kartą jest śmierć” polecam każdemu kto ma chociaż chwilę wolnego czasu. Nie zawiodą się Ci, którzy lubią proste, nieskomplikowane historie przy których można się trochę pośmiać. Nie trzeba tutaj wnikliwie analizować każdego fragmentu. Osobiście dobrze się bawiłam czytając powieść chociaż po tytule i okładce spodziewałam się czegoś całkiem innego. To idealna pozycja na jesienne wieczory przy ciepłej herbacie i grubym kocyku. Można jedynie żałować, że książka jest dosyć krótka.