Po kilku miesiącach niecierpliwych oczekiwań wydawnictwo Bukowy Las oddało w ręce czytelników ostatni tom trylogii Sandry Gulland poświęcony małżonce Bonapartego, uwielbianej przez mieszkańców kraju nad Sekwaną i nazywaną – Aniołem Dobroci.
Józefina jest od czterech lat szczęśliwą żoną Napoleona. Troszczy się o losy męża i swych dzieci: panny na wydaniu - Hortensji i Eugeniusza, który robi karierę w wojsku. Jej małżonek odnosi kolejne sukcesy militarne i polityczne (m. in. zdobywa dożywotni tytuł pierwszego konsula Francji) i wielokrotnie powtarza ukochanej: „Jak długo mam ciebie, nie dam się pokonać”.
Jednak na rodzinną sielankę cieniem kładzie się niemożność obdarowania ukochanego potomkiem. W tym samym czasie jej życie coraz bardziej utrudniają członkowie rodu Bonapartych. Nazywają ją złośliwie Starą i mają pretensje o zaszczyty, jakimi potomków ukochanej obdarza Napoleon. Wypominają jej , również że: „Obowiązkiem żony jest urodzić dziecko. Natomiast na kobiecie, która zawodzi w tym względzie, ciąży wielka wina”. Józefina jest tym coraz bardziej podłamana, ponieważ kilkukrotne pobyty w uzdrowiskach, wizyty u znanych medyków i akuszerek, stosowanie ziołowych naparów i balsamów nie przynoszą oczekiwanych rezultatów w leczeniu bezpłodności. Jednocześnie rodzeństwo Napoleona rozpoczyna walkę o ustalenie, które spośród nich miałoby objąć tron po jego śmierci.
Po koronacji małżonków na parę cesarską jeszcze bardziej rośnie presja na posiadanie potomka przez imperatora. Teściowa Józefiny zaś z lubością powtarza: „Krew to wszystko”. Wkrótce ród Bonapartych znajduje rozwiązanie tego problemu – rozwód i ponowne zawarcie małżeństwa przez Napoleona. Zgodnie ze wskazówkami doradców dokonano wyboru kandydatki: „Jak nas poucza historia, jedyny trwały pokój osiąga się dzięki zmieszaniu krwi – ale nie na polu bitwy, tylko w małżeńskiej łożnicy. Pokój przez mariaż to wielowiekowa tradycja”; władca poślubia arcyksiężniczkę austriacką Marię Ludwikę z nadzieją, iż da mu upragnionego syna. Jednak jego serce na zawsze zostanie przy ukochanej z Martyniki.
Cesarzowa Józefina podobnie jak dwa pozostałe tomy cyklu została perfekcyjnie dopracowana przez autorkę. Widać w niej wieloletnie, wnikliwe badania historyczne przeprowadzone przez Sandrę Gulland, a także jej autentyczną fascynację postacią ukochanej Napoleona. Pisarce udało się zachować wysoki, równy poziom wszystkich tomów opowieści, które doskonale oddały realia Francji z przełomu XVIII i XIX wieku, tamtejszą obyczajowość oraz prawdziwe emocje bohaterów.
Natomiast narracja prowadzona w formie pamiętnika głównej bohaterki jest interesującym zabiegiem, dodatkowo urozmaiconym przez wplecione w tekst listy od ukochanego Napoleona oraz dzieci. Zapiski Józefiny z są idealnym połączeniem wnikliwej obserwacji otaczającej ją rzeczywistości z opisami emocji związanych z m. in. nieudanymi próbami zajścia w ciążę z władcą Francji i podarowaniem mu sukcesora.
W książce Sandry Gulland czytelnik może też odnaleźć wiele ciekawostek, a wśród nich zapiski o wielokrotnych zamachach na życie Bonapartego z użyciem trucizny, sztyletów czy wybuchających bomb. Autorka wspomina również, iż za pośrednictwem Eugeniusza krew Józefiny do dzisiaj płynie w większości rodów panujących Europy.
Dodatkowymi atutami powieści są: drzewa genealogiczne rodu Bonaparych, które ułatwiają zrozumienie rodzinnych powiązań między postaciami całego cyklu, tablice z chronologią bardziej znaczących wydarzeń, a także bibliografia umożliwiająca szybkie odnalezienie wartościowych książek poświęconych m. in. związkowi Józefiny i Napoleona. Czytelnicy mogą też przejrzeć słowniczek zawierający krótkie opisy najważniejszych osób pojawiających się na kartach powieści. Natomiast w epilogu można się pochylić nad krótkim rysem dalszych losów niektórych postaci, w tym Hortensji, Eugeniusza i Napoleona II (który mawiał, iż jego życie potoczyłoby się inaczej, gdyby był synem wspaniałej matki – Józefiny). Na koniec warto wspomnieć o pięknych okładkach okładkach, przedstawiających damę w sukniach z epoki, w jakie oprawiono poszczególne tomy trylogii Sandry Gulland.
Zachęcam do zapoznania się z kolejami losu Józefiny Tascher Beauharnais Bonaparte, której życie związane było nierozerwalnie z Napoleonem i najważniejszymi europejskimi wydarzeniami z przełomu XVIII i XIX wieku!
Za możliwość zapoznania się z książką dziękuję portalowi nakanapie.pl.